”เพราะกลัวว่ามันจะกลายเป็นนิสัย" หลิง อี้หราน พูดด้วยความอาย “บางสิ่งอาจกลายเป็นนิสัยหลังจากนั้นหลาย ๆ ครั้ง เมื่อคุณไม่สามารถพึ่งพาสิ่งนั้นได้อีกต่อไป สิ่งเหล่านี้จะกลายเป็นความสิ้นหวังแทน”
“ทำไม ก่อนหน้านี้พี่หมดหวังเหรอ?” เขาถามอย่างไม่เป็นทางการ
เธอหายใจเข้าลึก ๆ และมองเข้าไปในดวงตาของเขา ในที่สุดก็หยุดซ่อน “ใช่ ฉันเคยหมดหวังแล้ว”
รูม่านตาของเขาแข็งขึ้นเล็กน้อย รอยยิ้มจาง ๆ บนใบหน้าของเขาก็ค่อย ๆ จางหายไป
"คุณออกไปได้ไหมฉันต้องการเปลี่ยนเสื้อผ้า" หลิง อี้หราน กล่าว
อย่างไรก็ตาม อี้ จิ่นหลี ไม่ได้ถอยกลับ ดวงตาสีเข้มของเขายังคงจ้องมองมาที่เธอและนิ้วของเขาก็ลูบแก้มของเธอราวกับว่าเขากำลังคิดอะไรบางอย่าง
หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เขาก็พึมพำ “พี่จะกลัวไหม ถ้าผมบอกว่ามันกลายเป็นนิสัยไปแล้วและมันจะไม่มีวันเปลี่ยนแปลงได้?”
หลิง อี้หราน จ้องไปที่ใบหน้าใกล้ ๆ เธอไม่รู้ว่าจะพูดอะไรในตอนนั้น เธอรู้สึกราวกับว่าหัวใจของเธอเต้นแรงในตอนนี้
...
ในห้องแต่งตัว หลิง อี้หราน หน้าแดงและเปลี่ยนเสื้อผ้าของเธอ แม้ว่า อี้ จิ่นหลี จะออกไปแล้ว แต่เธอก็รู้สึกราวกับว่าใบหน้าของเธอยังคงสัมผัสได้ถึงนิ้วของเขา
ในท้ายที่สุด เธอไม่ได้ตอบคำถามของเขา ถ้ามันกลายเป็นนิสัยก็จะเป็นเช่นนั้นเสมอ... เขาหมายความว่าอย่างไร? เขาจะยืนหยัดเพื่อเธอไปตลอดชีวิตหรือไม่?
ผู้ชายอย่างเขาไม่อยากที่จะโกหก เขาจึงต้องคิดแบบเดียวกับที่เขาพูด
อย่างไรก็ตาม จะเกิดอะไรขึ้นในภายหลัง? ใครพอจะรู้บ้าง? เขาไม่เคยคาดเดาได้เลยสำหรับเธอ
'มันดีกว่าที่จะไม่... ติดเป็นนิสัย'
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย
มาอัพต่อไวๆน๊าา...
สงสารเชียนหยุนมาก แฟนเชี่ยจริง ๆ ช่วยคนรักใส่ร้ายจนต้องเข้าคุกตั้งสามปี ส่วนตัวมันก็นอนกกคนรักสบายใจ ไม่เชียร์ให้กลับไปอยู่ด้วยเลย ส่วนนางเอก ตอนที่อยู่กับพระเอกน่าจะรีบจัดการถอดเล็บแฟนเก่ากับนังห่าว มันทำอะไรไว้ก็เอาคืนให้หมด...
ชอบมากค่ะ ถ้าจะอ่านจนจบเหลืออีกกี่ตอนคะ ต้องจ่ายเท่าไหร่คะ...