"ป่วยเหรอ? พี่ไม่สบายเหรอ?" เสียงของเขาดูมีความเครียดขึ้นมาทันที
“แค่มีไข้ แค่ไม่กี่วันเท่านั้น มันแค่มีความรู้สึกเพลียนิดหน่อย เมื่อฉันหายแล้ว ฉันก็ยังเเข็งเเรงดีอยู่ แต่น่าเสียดายที่ชุดนั้นมันหายไปแล้ว" เธอกล่าวด้วยความเสียใจ อย่างไรก็ตาม ต่อมายายของเธอก็ได้แอบบอกกับเธอว่า จะซื้อชุดสวย ๆ ให้เธอ ถ้าหากเธอสอบได้อันดับ 1 ในชั้นเรียน
อย่างไรก็ตาม เมื่อในที่สุดเธอทำได้ที่หนึ่ง เธอก็ต้องจากยายของเธอไปเพื่อกลับไปหาพ่อของเธอ
ก่อนที่เธอจะจากไป คุณยายได้แอบเอาชุดใหม่ใส่ลงในกระเป๋าเดินทางของเธอไว้
ในขณะที่เธอกำลังคิดอยู่นั้น จู่ ๆ ก็มีมือใหญ่ก็แตะที่หน้าผากของเธอ หลิง อี้หราน สะดุ้งและเงยหน้าขึ้นมอง อี้ จิ่นหลี “ตอนนี้ฉัน... ฉันไม่มีไข้แล้ว”
“ผมรู้” เขากระซิบ “ต่อไป ผมจะซื้อชุดที่พี่อยากได้ให้นะ”
คำพูดของเขาทำให้เธอหวั่นไหวทันที "ฉันไม่ใช่เด็กที่เอาแต่คิดเรื่องเดรสนั้นนะ" เธอกัดริมฝีปากเล็กน้อยและลดตาลงอย่างรวดเร็ว
ยิ่งเธอมองเขานานเท่าไหร่ ก็ยิ่งทำให้หัวใจของเธอเต้นแรงขึ้นเท่านั้น และหมุนจนแทบจะควบคุมไม่ได้
“อย่างนั้นเหรอ?” อี้ จิ่นหลี เอามือออก และดึงรูปถ่ายที่เหลือทั้งหมดในอัลบั้มออก จากนั้นเขาก็หยิบรูปถ่ายชุดลายดอกไม้ของเธอขึ้นมา "พี่สาว ผมขอรูปนี้หน่อยได้ไหม?"
เธอตะลึงในน้ำเสียงของการถามของเขาแ ต่มือของเขาดึงรูปนั้นไปแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย
มาอัพต่อไวๆน๊าา...
สงสารเชียนหยุนมาก แฟนเชี่ยจริง ๆ ช่วยคนรักใส่ร้ายจนต้องเข้าคุกตั้งสามปี ส่วนตัวมันก็นอนกกคนรักสบายใจ ไม่เชียร์ให้กลับไปอยู่ด้วยเลย ส่วนนางเอก ตอนที่อยู่กับพระเอกน่าจะรีบจัดการถอดเล็บแฟนเก่ากับนังห่าว มันทำอะไรไว้ก็เอาคืนให้หมด...
ชอบมากค่ะ ถ้าจะอ่านจนจบเหลืออีกกี่ตอนคะ ต้องจ่ายเท่าไหร่คะ...