พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 278

อย่างไรก็ตาม ปัญหาคือ เขาได้เห็นคนน่ารักมากมาย แล้วรูปถ่ายของเธอรูปนี้ มันมีความน่ารัก จนทำให้เขาต้องเก็บไว้ดูเองเลยเหรอ?

และในตอนนี้ อย่างไรก็ตาม การพบกับชิน เหลียนอี นั้นสำคัญกับเธอที่สุด

ในตอนที่เธอกำลังจะไป อี้ จิ่นหลี ก็ขอให้คนขับรถพาเธอไปที่นั้น

เธอรู้ได้จากประสบการณ์ว่า ไม่มีประโยชน์ที่เธอจะปฏิเสธ เมื่อเขาตัดสินใจแล้ว ก็ต้องทำตามใจเขา เพราะมันมีเพียงพื้นที่เล็ก ๆ ที่เขาจะต่อรองได้

เมื่อเธอเข้าไปในรถแล้ว หลิง อีหราน ก็บอกกับคนขับรถว่าจะไปที่ไหน

เป็นไปตามคาด เธอมาถึงภายในครึ่งชั่วโมง ก่อนเวลา ครึ่ง ชั่วโมง ทั้งที่ปกติแล้วเธอต้องใช้เวลา เป็นชั่วโมงกว่าจะมาถึง

หลิง อี้หราน เดินเข้าไปเข้าไปที่ร้านอาหารตามสั่ง เธอนั่งลงและสั่งเครื่องดื่มที่ราคา หก ดอลลาร์, และส่งข้อความหา ชิน เหลียนอี

ในขณะที่เธอกำลังรอเพื่อนสนิทของเธอ เธอก็มองไปที่หน้าต่างฝรั่งเศสที่โปร่งแสงและมองดูพนักงานส่งอาหารหลายคนวิ่งเข้าและออกจากร้านอาหารเป็นครั้งคราวพร้อมกับคำสั่งส่งอาหารของพวกเขา

การส่งอาหารเหล่านั้น... ทำให้ หลิง อี้หราน รู้สึกได้ถึงอารณ์ ใบขับขี่ของ หลิง อี้หราน ถูกยกเลิกไปแล้ว แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะขี่มอเตอร์ไซค์ไม่ได้ นอกจากนี้ งานส่งอาหารเดรี่เวอรี่นี้ จะได้รับเงินในตอนที่ทำงานสำเสร็จ เธอจะไม่มีเงินเดือนขั้นพื้นฐาน แต่งานนี้ ยิ่งทำมาก ก็ยิ่งได้เงินมาก

ถ้าหากเธอหลุดพ้นจากคดีและประวัติอาชญากรรม บางทีการส่งอาหารนี้ อาจจะเป็นอาชีพที่ดีสำหรับเธอ

ถ้าหากเธอลาออกจากงานที่ศูนย์บริการสุขาภิบาล พี่ซูต้องทำงานมากขึ้น ถ้าอย่างนั้น มันก็เหมือนกับว่าเธอกำลังปัดให้คนอื่นช่วยเธอทำงานให้เสร็จ

นอกจากนี้ เงินเดือนที่ศูนย์บริการสุขาภิบาล ต้องมีการเปลี่ยนแปลง แต่ตอนนี้เธอต้องแบกรับภาระค่ารักษาพยาบาล ส่วนหนึ่งของคุณยายของเธอ เธอขาดแคลนเงิน...

“เธอกำลังคิดอะไรอยู่?” เสียงของ ชิน เหลียนอี เข้ามาในหูของเธอ

ชืน เหลียนอี สังเกตเห็นว่า นิ้วของเพื่อนเธอ ถูกปิดไว้ด้วยผ้าพันแผล “ทำไมมือของเธอถึงกลายเป็นแบบนั้นล่ะ? เกิดอะไรขึ้น?” เธอรีบถามทันที

หลิง อี้หราน ไม่ได้ปิดบัง เพื่อนสนิทของเธอ แต่บอกกับเธอสั้น ๆ ว่า เมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นกับเธอ

ชิน เหลียนอี เมื่อได้ฟังก็กัดฟันแน่น “พ่อของเธอทำแบบนี้กับเธอได้ยังไง? ถึงแม้ว่าเขาจะต้องการเอาใจหลิง ลั่วอิน ก็ตาม แต่เขาก็ไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้กับเธอ! เขาก็รู้ว่า อัลบั้มรูปนี้มันมีความหลายทับเธอมากแค่ไหนและเขาก็ยังเผามัน!”

หลิง อี้หราน หัวเราะกับตัวเอง “ใช่ ผู้ชายแบบนั้นแหละ คือพ่อฉันเอง!”

ตอนนี้ความรู้สึกของเธอ เปลี่ยนไปเป็นความรู้สึกเฉยชา หลังจากนั้น เธอก็ได้รู้แล้วว่า หัวใจของพ่อเธอไม่ได้รักแม่ของเธอแค่คนเดียวอีกแล้ว แล้วนับประสาอะไรกับสายสัมพันธ์ทางสายเลือด

ไม่อย่างนั้นพ่อของเธอคงมาเยี่ยมเธอในตอนที่เธอติดคุกเสียบ้างสิ