พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 309

“ถ้าถึงตอนนั้นเธอจัดการมันไม่ได้ ก็บอกกับฉันนะ แล้วฉันจะ...”

หลิง อี้หราน ถูกชิน เหลียนอี ขัดจังหวะ “เมื่อวานเธอช่วยฉันมามากแล้ว อี้หราน ถ้าไม่เป็นเพราะเธอ ฉันคิดว่า อี้ จิ่นหลี ก็คงไม่มาช่วยฉัน จบเรื่องทั้งหมดนี้กับไป๋ ทิงซิน แน่นอน ฉันจะปล่อยให้เขามาลงที่ฉันเอง”

ชิน เหลียนอี พูดอย่างนุ่มนวล แต่หลิง อี้หราน ก็ยังเป็นกังวล มันง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ?

“เฮ้ ไม่ต้องเป็นห่วง ถึงแม้ว่าฉันจะจากไป๋ ทิงซิน โดยที่ไม่ได้บอกลา แต่ฉันก็ไม่ได้ไปฆ่าใครหรือยิงเขานิ และฉันก็ไม่ได้ข้องใจอะไรกับเขา มันก็เป็นแค่… คืนเดียวเท่านั้น ฉันคิดว่าเขาคงไม่ยากเกินไปสำหรับฉัน” ชิน เหลียนอี ทำให้เพื่อนสนิทของเธอมั่นใจ

สุดท้ายแล้ว แค่เรื่องของอี้ จิ่นหลี มันก็หนักมากพอสำหรับเพื่อนสนิทของเธอแล้ว เธอจึงไม่อยากให้เพื่อนรักของเธอต้องมากังวลเรื่องเธออีก

“อย่างไรก็ตาม ถ้าเธอมีปัญหาอะไร ต้องบอกกับฉันนะ!” หลิง อีหราน กล่าวต่อ “ถึงแม้ว่าฉันจะช่วยเธอไม่ได้ แต่ฉันขออี้ จิ่นหลี ได้ บางทีเขาอาจจะช่วยได้นะ”

หลิง อี้หราน รู้สึกอายอย่างเห็นได้ชัด เมื่อเธอพูดว่าจะขอความช่วยเหลือจาก อี้ จิ่นหลี

ซิน เหลียนอี รู้ดีว่าเมื่อวานเพื่อนรักของเธอ ต้องขอให้ อี้ จิ่นหลี มาตามหาเธอ เธอจะไม่รู้ได้อย่างไรว่าหมายถึงอะไร ที่ต้องขอความช่วยเหลือจาก อี้ จิ่นหลี

อี้ จิ่นหลี เป็นเหมือนฝันร้ายของเพื่อนสนิทเธอ ความเลวร้ายที่สุดของเธอล้วนเกิดขึ้นจาก อี้ จิ่นหลี

อย่างไรก็ตาม เมื่อเห็นความห่วงใยบนใบหน้าของเพื่อนรักของเธอ ชิน เหลียนอี จึงยิ้มและพูดว่า “เอาล่ะ ฉันเข้าใจแล้ว” เธอพูดเพียงเพราะไม่อยากให้เพื่อนรักเป็นกังวล สำหรับเรื่องระหว่างเธอกับ ไป๋ ทิงซิน เธอจะจัดการมันเอง

พวกเขาคุยกันไปได้สักพัก หลิง อี้หราน ก็มองดูเวลา ถึงเวลาที่เธอต้องไปสัมภาษณ์ เธอจึงลุกขึ้นเพื่อจะไป

“สัมภาษณ์งานที่จะเป็นคนส่งอาหารเดรี่เวอรี่เหรอ?” ชิน เหลียนอีถาม