พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 324

ปฏิกิริยาของหลิง อี้หราน เมื่อนึกขึ้นได้ว่าอี้ จิ่นหลี สามารถไปตามกำจัดร้านอาหารเล็ก ๆ ได้ แม้แต่บริษัทที่กำลังมาแรง ที่คนต่างกล่าวว่าจะมีอนาคตที่สดใส กลับกำลังมีข้อสงสัยและอาจจะถูกกำจัดไป ดังนั้นร้านอาหารเล็ก ๆ ก็น่าจะไม่รอด

“ฉัน... ฉันไม่ได้คิดแบบนั้น” เธอพึมพำ เธอไม่ต้องการให้เกิดอะไรขึ้นกับร้านอาหารเล็ก ๆ ของพี่โจวเพราะฉัน เธอเห็นว่าพี่โจวเป็นคนดี ลูกชายของเธอที่หูหนวก ทำให้เธอต้องรับภาระหนัก

“ดีแล้วที่พี่ไม่ได้คิดแบบนั้น พี่สามารถอยู่ที่นี่อย่างสงบสุข” อี้ จิ่นหลี กล่าวด้วยรอยยิ้ม

หลิง อี้หราน เม้มริมฝีปากของเธอเข้าด้วยกันและไม่ได้พูดอะไรต่อ

อี้ จิ่นหลี จับมือของหลิง อี้หราน ขึ้นมาและวางฝ่ามือของเธอลงบนแก้มของเขา “เพราะพี่ตั้งใจจะหางานด้วยตัวเอง ไม่ว่าพี่จะกลับมาดึกแค่ไหน พี่ก็จะมาบอกราตรีสวัสดิ์กับผมทุกคืนใช่ไหม?”

เธอแปลกใจที่เขาขอเช่นนั้น

บอกราตรีสวัสดิ์เขา... นั่นคือสิ่งที่เธอเคยพูดกับเขาทุกคืนในบ้านเช่า ตอนนั้นเขาเป็นครอบครัวของเธอ คนที่เธอคิดว่าเธอสามารถพึ่งพาได้

ตอนนี้... พวกเขายังเป็นครอบครัวกันอยู่หรือเปล่า?

แก้มของเขาถูกับฝ่ามือของเธอ เขาหลับตาลงและยิ้ม ราวกับว่าเขากำลังรู้สึกสบายใจ

เธอรู้สึกว่าฝ่ามือของเธอร้อนขึ้น และร้อนขึ้นจนแสบร้อน...

...