พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 33

"ห๊ะ? ในรถ?" หัวหน้าตกตะลึงอย่างเห็นได้ชัด เขารู้สึกประหลาดใจที่แหวนมูลค่าหลายแสนได้หายไปและผู้หญิงทั้งสองตัดสินใจที่จะไม่เฝ้าดูแลการค้นหา

“ท้ายที่สุดแล้วอี้เหมิงของเราเป็นคนดังที่โด่งดังถ้าเธอมายืนที่นี่และดูเธอหาแหวนก็น่าจะเป็นเพียงช่วงเวลาก่อนที่เธอจะถูกแฟนหนังรายล้อม” ฟาง เชียนเหมาย กล่าว

หัวหน้าก็คิดเช่นั้นเหมือนกัน

รถของห่าว อี้เหมิง จอดอยู่ใกล้ ๆ แม้ว่าเธอจะนั่งอยู่ในรถ แต่เธอก็ยังสามารถเห็นหลิง อี้หรานที่ดูหดหู่ขณะเดินผ่านถังขยะ

“เธอเท่านั้นที่มีคุณสมบัติที่จะเดินผ่านขยะ” ฟาง เชียนเหมย กล่าว อย่างโหดร้ายด้วยรอยยิ้ม "แม้ว่าเมื่อครู่นี้เธอจะทำเป็นสบายใจแค่ไหน แต่ตอนนี้เธอก็ยังต้องลุยกองขยะอยู่ดี"

ห่าวอี้เหมิงตอบอย่างใจเย็นว่า "ปล่อยไว้ก่อนเถอะ" การปรากฏตัวของหลิง อี้หราน ในปัจจุบันทำให้เธอดูเหมือนไม่เป็นภัยคุกคาม

“แม้ว่าผู้หญิงคนนี้จะเคยเป็นที่รักของจื่อฉี แต่สุดท้ายเธอก็ถูกเขาทิ้งเช่นกัน”

ย้อนกลับเข้าไปในคุกแม้ว่าปลายนิ้วทั้งสิบของหลิงอี้หรานจะเลือดไหลไม่หยุดและกระดูกทั้งหมดในนิ้วของเธอหักเธอก็ยังยืนยันว่าเธอถูกใส่ร้ายและเธอก็บริสุทธิ์!

สิ่งนี้ทำให้ห่าว อี้เหมิง พบว่าหลิง อี้หราน น่าขยะแขยงอย่างมากในสายตา

ทำไมผู้หญิงคนนั้นต้องทนทุกข์กับความเจ็บปวดเช่นนี้และยังคงยืนยันว่าเธอเป็นผู้บริสุทธิ์ เธอคิดว่าถ้าเธอยังคงประกาศความบริสุทธิ์ของตัวเองว่าเธอจะไม่มีความผิดจริงๆหรือ?

กฎหมายดูที่หลักฐาน!

"โอ้ ใช่แล้ว ดีที่สุดที่จะระลึกถึงมัน" ฟาง เชียนเหมย พูดและหยิบโทรศัพท์ของเธอออกมาเพื่อถ่ายรูปหลิงอี้หรานที่กำลังเดินผ่านถังขยะ

หลิง อี้หราน ไม่รู้ว่าเรื่องตลกนี้จะจบลงเมื่อใด แต่เห็นได้ชัดว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะเลิกงานในเวลาปกติของเธอ นอกจากนี้เธอยังทำให้พี่ซูตกที่นั่งลำบากไปด้วย ทำให้เธอต้องอยู่ต่อเพื่อมองหาแหวนที่ไม่มีอยู่จริง

หลิง อี้หราน ถอดถุงมือพลาสติกที่เธอสวมอยู่และเอื้อมมือไปที่โทรศัพท์มือถือเพื่อกดหมายเลข "จิน ฉันเองนะ วันนี้ฉัน... มีเรื่องบางอย่างที่ศูนย์ฉันกลัวว่าจะไม่ได้กลับมาจนกว่าจะดึกมาก ทำอะไรนิดหน่อยให้ตัวเองเป็นมื้อเย็นไปก่อนนะจะได้ไม่ต้องรอฉัน"