พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 335

อย่างไรก็ตาม เมื่อเห็นสีหน้าที่ยิ้มแย้มแจ่มใสของโจว เชียนหยุน หลิง อี้หราน ก็ถอนหายใจอย่างโล่งใจกับตัวเองและนำออเดอร์ใส่บนรถจักรยานไฟฟ้า

ด้วยออเดอร์ที่มากขึ้น พี่โจวจึงสารมารถทำรายได้ ได้เยอะมากขึ้นและจะได้รับการปลูกถ่ายประสาทหูเทียมให้อาหยันน้อยได้

เมื่อเธอนึกถึงอาหยันน้อย หลิง อีหราน ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเจ็บปวดในใจของเธอ เด็กที่น่ารักอย่างเขามีข้อบกพร่องเช่นนี้ นอกจากนี้เธอก็ยังไม่เคยเห็นพ่อของอาหยันน้อยเลย

อาหยันน้อยก็ใช้นามสกุล โจว ดังนั้นเธอก็เดาอะไรได้ว่า บางทีเด็กอาจจะอยู่กับพี่โจวเพียงลำพัง

ในกรณีนี้แน่นอนว่าต้องลำบากกว่า

หลิง อี้หราน ขี่จักรยานไฟฟ้ามาถึงทางเขาอาคาร อี้ กรุ๊ป รปภ. หลายคนคุ้นเคยกับ หลิง อี้หราน แล้ว เมื่อพวกเขาเห็นหลิง อี้หราน พวกเขาก็วางอาหารทั้งหมดลงบนรถเข็นอย่างกระตือรือร้นและยังช่วยเข็นมันเข้าไปในอาคารจนถึงลิฟต์และพวกเขายังมีน้ำใจกดลิฟต์ให้เธออีกด้วย

สำหรับพนักงานต้อนรับยังทักทาย หลิง อี้หราน ด้วยรอยยิ้มและยังโค้งคำนับเธอด้วยความเคารพ

หลิง อี้หราน อาจจะเป็นเพียงแค่สาวส่งอาหารที่มีความสุขกับสิ่งนี้

แน่นอนเธอรู้ว่าทั้งหมดนี้ก็เป็นเพราะ อี้ จิ่นหลี

ประตูลิฟต์เปิดออก หลิง อี้หราน ก็ออกไปพร้อมกับรถเข็น เลขาของอี้ จิ่นหลี รับอาหารจากเธอและกล่าวสวัสดีเธอด้วยความสุภาพ

คนภายนอกอาจจะคิดว่าเธอเป็นผู้บริหารในบริษัทด้วยซ้ำ

หลิง อี้หราน เดินเข้าไปที่ห้องทำงานของอี้ จิ่นหลี พร้อมกับกล่องข้าวอาหารกลางวันสองกล่อง เธอเคาะประตูสองที และเปิดตามปกติเมื่อได้ยินเสียงเขาตอบกลับ