พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 338

อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ห้องนี้เงียบมากไม่มีใครส่งเสียงใด ๆ หลิง อี้หราน สังเกตเห็นว่า นายท่านอี้ กำลังมองมาที่เธออย่างระมัดระวัง แต่ในแววตาของเขายังมีความรังเกียจและความขยะแขยงอยู่

นอกเหนือจากพยาบาลแล้ว ยังมีผู้ชายที่พาเธอมาที่นี่ด้วยเขาอ้างว่าเป็นเลขาส่วนตัวของนายท่านอี้

“เธอรู้ไหมว่าทำไมฉันถึงพาเธอมาที่นี่?” ในที่สุด หลังจากนั้นไม่นานเสียงของนายท่านอี้ก็ทำลายความเงียบนั้น

“ค่ะ” หลิง อี้หรานตอบ “อาจจะเป็นเพราะ อี้ จิ่นหลี มั้งคะ” คงจะเป็นเรื่องโกหกหากจะบอกว่าเธอไม่ประหม่าเลยเมื่อมาถึงที่นี่ อย่างไรก็ตาม เมื่อเธอมาถึงที่นี่เธอก็เงียบลงหลังจากที่ได้มองไปที่แววตาที่ดูรังเกียจของ นายท่าอี้

เธอเคยผ่านช่วงเวลาที่เลวร้ายที่สุดมาแล้ว แล้วตอนนี้มันจะเลวร้ายสักแค่ไหนกันเชียว

นายท่านอี้ ตะคอก “เธอคงจะรู้นะ!”

“ท่านพยายามจะพูดอะไรคะ?” ที่ หลิง อี้หราน ถามออกไปบางทีมันอาจจะเป็นเพราะเธอเหนื่อยมามากหลังจากที่เธอผ่านเรื่องราวมาทั้งหมด แต่เธอไม่ต้องการที่จะอ้อมค้อมวกวนอีกต่อไป

“ฉันไม่เคยคิดที่จะปล่อยให้เธออาศัยอยู่กับเขา ในคฤหาสน์ อี้ ผู้หญิงอย่างเธอ เธอคิดว่าเธอสมควรที่จะเข้ามาในตระกูลอี้แบบนี้เหรอ?” นายท่านอี้กล่าวอย่างเย็นชา

หลิง อี้หราน เห็นได้ชัดว่าวันนี้นายท่านต้องการทำให้เธอกลัว

เธอก้มหน้าและไม่ส่งเสียงใด ๆ เพราะนายท่านอาจจะไม่เชื่ออะไรเลยในสิ่งที่เธอพูด

นายท่านอี้ดูเหมือนจะเริ่มเบื่อกับความเงียบของเธอ เขาหันหน้าไปที่เลขาของเขาที่อยู่ใกล้ๆ และถามว่า “นายคิดว่าหลานชายของฉัน มองเห็นอะไรดีในตัวผู้หญิงคนนี้?”

“ผมไม่ทราบครับ แต่มันต้องมีอะไรที่พิเศษเกี่ยวกับเธอ” เลขาตอบ