พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 337

“ขอบคุณค่ะ” หลิง อี้หรานกล่าว ขณะที่เธอกำลังหยิบหนังสือ

“ฉันต่างหากที่ต้องเป็นคนที่ขอบคุณเธอ” โจว เชียนหยุน กล่าว “อาหยันน้อย มีการสื่อสารได้เพียงเล็กน้อยกับบุคคลภายนอก นอกจากนี้ เขายังไม่สามารถได้ยินหรือพูดได้ คนอื่น ๆ จึงไม่ค่อยเต็มใจที่จะสื่อสารกับเขา ฉันดีใจมากที่เธอเต็มใจที่จะเรียนรู้ภาษามือเพื่อสนทนากับเขา”

“อาหยันน้อยเป็นเด็กน่ารักและดูเหมือนว่าเขาจะชอบฉันด้วย ฉันคิดว่ามันเป็นเพียงโชคชะตา” หลิง อี้หรานกล่าว

โชคชะตา... ริมฝีปากของโจว เชียนหยุน ขยับ แต่ในที่สุดเธอก็พูดเพียงแค่ว่า “ใช่บางที... นี่อาจจะเป็นโชคชะตา”

“ฉันต้องไปแล้วนะคะพี่โจว” หลิง อี้หราน กล่าว

“เอาล่ะ พรุ่งนี้เจอกันนะ” โจว เชียนหยุน รอจนหลิง อี้หราน ออกไป ก่อนจะปิดประตูร้านและเข้าไปในห้องเล็ก ๆ ที่อยู่ด้านหลังร้านอาหาร เธอมองดูลูกชายของเธอบนเตียงของเขา ที่หลับไปแล้ว คุณนายโจวกำลังตบเบา ๆ บนตัวของเขา

“เขาหลับแล้วเหรอ?” โจว เชียนหยุน ถามอย่างเบา ๆ ลดเสียงลงโดยไม่รู้ตัว ถึงแม้จะรู้ว่าลูกชายของเธอจะไม่ได้ยินก็ตาม

“ใช่ เขาเพิ่งจะหลับไป” คุณนายโจว กล่าว “หลิง อี้หราน กำลังจะเรียนภาษามือเหรอ?”

“มันต้องไม่น่าเชื่อใช่ไหมคะ? เธอยังขอบคุณฉันด้วยซ้ำตอนที่ฉันมอบหนังสือภาษามือให้เธอ” โจว เชียนหยุน กล่าว

“ไม่คาดคิดเลยว่าเธอจะเป็นคนที่ดีมาก ฉันเห็นว่าวันนี้เธอใจดีกับอาหยันน้อย” คุณนายโจวถอนหายใจ ตอนนี้เธอเปลี่ยนความคิดที่เคยมีต่อหลิง อีหราน

“ฉันคิดว่ามันมีบางสิ่งอีกหลาย ๆ อย่างที่เธอต้องติดคุก” โจว เชียนหยุน กล่าวขณะที่เธอกำลังนั่งลง “เธอดูเหมือนคนที่รอบครอบ ก่อนหน้านี้ฉันเคยได้ยินเธอคุยโทรศัพท์กับเพื่อนของเธอเกี่ยวกับเรื่องรื้อคดีความของเธอ บางทีเธออาจจะถูกเข้าใจผิด นั่นเป็นเหตุผลว่า ทำไมเธอถึงต้องการรื้อคดี”

“ดูเหมือนว่าเธอจะต้องทนทุกข์มามากพอ ๆ กับที่เธอเป็น” จู่ ๆ คุณนายโจวกลับแสดงความคิดเห็นได้น่ากลัว “ถ้าคุณไม่ได้มีความผิดคุณจะไม่โดนจับเข้าคุก หรือแม้แต่...”