พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 343

สรุปบท บทที่ 343: พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย

บทที่ 343 – ตอนที่ต้องอ่านของ พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย

ตอนนี้ของ พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย โดย เจ้าหน่อไม้น้อยแห่งตระกูลกู่ ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายโรแมนติกทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 343 จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

“ถ้าเกิดคุณไม่กินยาแล้วอาการปวดแย่ลงล่ะ?” หลิง อี้หราน ถาม ทันใดนั้น ราวกับว่าเธอนึกถึงอะไรบางอย่างออก หลิง อี้หราน ดึงโทรศัพท์ของเธอออกมาและเปิดดูร้านขายยาออนไลน์

แม้ว่าร้านขายยาจะอยู่ไกลเพียงเล็กน้อย แต่ก็ไม่เป็นไร เพียงแค่เธอจ่ายค่าบริการเพียงพอ นอกจากนี้ยาจะมาถึงภาบในยี่สิบนาที แบบนี้เร็วกว่ารอให้คนรักษาความปลอดภัยไปซื้อยาเสียอีก

หลิง อี้หราน ครุ่นคิดสักครู่และตัดสินใจสั่งซื้อผ่านโทรศัพท์ของเธอ เธอสั่งยาตัวเดียวกับเคยที่ซื้อให้อี้ จิ่นหลี ครั้งที่แล้ว หลังจากสั่งซื้อเรียบร้อยแล้ว ดวงตาของเธอก็สบเข้ากับดวงของเขาอีกครั้ง

เขาขดตัวเป็นลูกบอล ริมฝีปากของเขาเม้มเข้าหากันราวกับจะปิดเสียงพึมพำที่กำลังจะระเบิดออกมาจากปากของเขา แต่มันทำให้ลมหายใจของเขาเบาลงเล็กน้อย

ตอนนี้ตาของเขาปิดสนิท ขนตายาวของเขาทำให้เกิดเงาใต้ดวงตาของเขา

ชายผู้ปกครองเมือง เฉิน ตอนนี้กลับดูเหมือนเด็กที่อ่อนแอและทำอะไรไม่ถูก ราวกับว่าเขาต้องหยุดความเจ็บปวดด้วยตัวเอง

หลิง อี้หราน รู้สึกเจ็บปวดในใจของเธอ เขาเป็นคนสุดท้ายที่เธอควรสงสาร แต่ตอนนี้เธอไม่สามารถควบคุมความเจ็บปวดในใจได้

เธอมองไปรอบ ๆ ห้องนั้นดูเหมือนห้องโถงไว้ทุกข์ เพียงแค่ไม่มีศพและโลงศพ

บนโต๊ะทำงานข้างหน้ามีรูปถ่ายเดียวกับที่แขวนอยู่บนผนังห้องโถง ด้านหน้าของรูปถ่ายคือศาลเล็ก ๆ สำหรับไว้ทุกข์ ซึ่งเขียนข้อความไว้ว่า ‘ด้วยรักและอาลัย อี้ เชี่ยนเชวี่ย’

อี้ จิ่นหลี เรียกว่าพ่อตัวเองว่าอี้ เชี่ยนเชวี่ย เหรอ? เขาก็เหมือนกับชื่อของเขา ชื่อของเขาทำให้เขารู้สึกเหมือนเป็นสุภาพบุรุษ

ถัดจากนั้นคือรูปถ่ายของผู้หญิงคนหนึ่ง ผู้หญิงในรูปถ่ายสวยมาก ใบหน้าอ่อนหวานและผมยาวสีดำหยักศก เธอมีดวงตาที่สวยงดงาม—พวกเขาน่าหลงใหลและมีเสน่ห์เหลือเกิน

อี้ จิ่นหลี หลับตาลงช้า ๆ หลังจากดื่มน้ำอุ่นเสร็จ “แต่... ผมขอให้ตัวเองเจ็บกว่านี้”

เธอมองเขาด้วยความสับสน จากนั้นเธอก็ได้ยินเขาพึมพำ “ผมกลัวว่าความเจ็บปวดของผมจะน้อยกว่าสิ่งที่พี่เคยทนทุกข์ทรมาน พี่จะรู้สึกดีขึ้นไหมถ้าผมเจ็บนิดหน่อย? ถ้าเป็นแบบนั้น พี่จะเกลียดผมน้อยลงบ้างไหม?”

หลิง อี้หราน รู้สึกประหลาดใจ เธอไม่เคยคิดว่าอี้ จิ่นหลี จะพูดแบบนี้

เขา... เสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอ... ในคุกหรือเปล่า?

ทันใดนั้น โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น เป็นสายจากคนส่งของที่นำยามาให้เธอ

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย