พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 377

ในขณะเดียวกันริมฝีปากอีกคู่ที่ไม่เคยทาลิปสติกมาก่อนเลยก็ปรากฎขึ้นในความคิดของเขาด้วย สีที่เป็นธรรมชาติ

โทนสีชมพูอ่อนนั้นดูเป็นธรรมชาติมากจนทำให้รู้สึกว่าเป็นสีปากที่ดีที่สุด

“เช็ดมันออกซะ” กู้ ลี่เฉิน พูดอย่างชัดเจน

“อะไรนะ?” หลิง ลั่วอิน ไม่เข้าใจในคำพูดที่เขาต้องการจะสื่อ

“ผมบอกว่าเช็ดลิปสติกของคุณออกเดี๋ยวนี้” กู้ ลี่เฉิน กล่าว

หลิง ลั่วอิน อึ้ง ตอนนี้พวกเขา... อยู่ในระหว่างทางไปงาน เธอแต่งตัวอย่างหรูหราสุด ๆ เพราะต้องการที่จะเจิดจรัสท่ามกลางฝูงมวลชน หากเธอเช็ดลิปสติกออกไปการแต่งหน้าของเธอก็จะไม่น่าดึงดูดใจ จากนั้นเธอก็จะไม่โด่ดเด่นในฝูงชนและกลายเป็นตัวตลกของงานแทน

“ตอนนี้เหรอคะ? แต่เรากำลังจะไปถึงงานเลี้ยง...”

“ตอนนี้” กู้ ลี่เฉิน ขัดจังหวะเธอ มีการแสดงออกถึงความไม่พอใจในแววตาที่เหมือนนกฟีนิกซ์ของเขา

หลิง ลั่วอิน ไม่มีทางเลือกในขณะที่เธอไม่กล้าที่จะขัดใจ กู้ ลี่เฉิน สิ่งที่เธอทำได้คือ กัดริมฝีปากเบา ๆ และหยิบทิชชู่ออกมาเช็ดริมฝีปาก

ในทางกลับกัน กู้ ลี่เฉิน หยิบกำไลสีเงินออกมาและมองไปที่มัน เขาใช้นิ้วลูบเบา ๆ และเหมือนกับว่าเขากำลังมองคนรักของเขา ความอ่อนโยนในแววตาที่จ้องมองของเขาแบบที่ไม่เคยมีมาก่อน

อย่างน้อยที่สุด หลิง ลั่วอิน ก็ไม่เคยเห็นสายตาที่อ่อนโยนจาก กู้ ลี่เฉิน มาก่อน

หลิง ลั่วอิน มองไปที่กระจกในกระเป๋าของเธอ ขณะที่เธอทำความสะอาดลิปสติกและเห็นใบหน้าของ กู้ ลี่เฉิน ที่ดูอ่อนโยน ด้วยเหตุนี้เธอจึงรู้สึกถึงความหึงหวงอยู่ภายในใจเธอ

ในที่สุดเธอก็เข้าใจว่ากำไลเป็นตัวแทนของอะไรเพราะครั้งหนึ่งเธอเคยมองภาพหวาดของ กู้ ลี่เฉิน ภาพวาดเป็นของหญิงสาวที่สวมกำไลสีเงินที่มือแต่ละข้าง