พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 379

”ใช่” เธอสำลัก แต่เธอก็ไม่รู้ว่าจะเอาเงินห้าสิบล้านเหรียญจากไหนได้อีก

ทันใดนั้น อี้ จิ่นหลี หัวเราะเบา ๆ “ผมไม่ต้องการ!”

มันทำให้ร่างกายของหลิง อี้หราน แข็งทื่อและทันใดนั้นเธอก็ดูเหมือนลูกบอลที่ไร้ลม แม้ว่าหนทางสุดท้ายของเธอหายไป

ใช่ แน่นอนว่าเขาจะปฏิเสธเธอ อะไรที่เธอคิดว่าถ้าเธออยู่กับเขาและยอมทุกอย่างที่เขาขอเขาจะให้เงินเธอห้าสิบล้านเหรียญ?

หลิง อี้หราน หัวเราะกับตัวเอง เป็นเพราะเธอคิดว่าเธอมีค่ามากขนาดนั้นเลยเหรอเพราะเธอคิดว่าความสนใจของเขาที่มีต่อเธอมันมีมูลค่าถึงห้าสิบล้านเหรียญเลยเหรอ?

หลิง อี้หราน ก้มหัวลงเงียบ ๆ มือของเธอที่เคยจับมือของอี้ จิ่นหลี ก็ดูเหมือนจะสูญเสียแรงกำลังทั้งหมดในขณะที่ปล่อยไป

อี้ จิ่นหลี มองไปที่หลิง อี้หราน อย่างมืดมนและหลังจากนั้นครู่หนึ่งก็ลุกขึ้นยืนและพูดว่า “ผมคิดว่าพี่ควรพักผ่อนบ้างจะดีกว่านะพี่สาว ผมจะบอกให้สาวใช้หาอะไรให้พี่กินก่อนเข้านอน”

จากนั้น อี้ จิ่นหลี ก็เดินออกจากห้องไปและหลิง อี้หราน ก็ถูกทิ้งให้อยู่ในห้องนั้นคนเดียว

มือของ หลิง อี้หราน โอบรอบตัวเองอย่างช้า ๆ แน่นอนว่า... เธอถูกทิ้งให้อยู่คนเดียวอีกครั้ง

กลับกลายเป็นว่าความเหงาและการทำอะไรไม่ถูกสารมารถกลืนกินวิญญาณของคน ๆ หนึ่งได้จริง ๆ แม้ว่าเธอจะอยากขายตัว แต่ก็ไม่ใช่เรื่องง่าย

…

อี้ จิ่นหลี ตรงไปที่ห้องค้นคว้า และโทรหา เกา ฉงหมิง “ดูเบาะแสของ อี้หราน ว่าวันนี้อะไรทำให้เธอเสียใจมากขนาดนี้?”