พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 399

พระเจ้า เขารู้บ้างไหมว่าคำพูดของเขาทำให้ชวนนึกภาพตาม?

“พี่อยากสัมผัสผมไหม?” เสียงของเขาและท่าทางที่เขาเอียงคางไปด้านข้างหลังเล็กน้อย ดูเหมือนเป็นการยั่วยวนที่รุนแรง

“ไม่... ไม่ล่ะ ขอบคุณ...” หลิง อี้หราน กล่าวตะกุกตะกัก เธอถึงความดันโลหิตที่พุ่งสูงขึ้นอีกครั้ง

“อย่างนั้นเหรอ?” เขายิ้มเล็กน้อย แม้ว่าจะมีความผิดหวังอยู่บนใบหน้าก็ตาม ทันใดนั้นเขาก็เปลี่ยนเรื่องและกล่าวว่า “ยังไงก็ตาม พี่มีวันหยุดช่วงบ่ายวันเสาร์ใช่ไหม?”

“ใช่ ทำไมเหรอ?” เธอ ถาม

“บ่ายวันเสาร์นี้ทำตัวให้ว่าง ผมจะพาพี่ไปตรวจร่างกายที่โรงพยาบาล” อี้ จิ่นหลี กล่าว

“ตรวจร่างกาย?” หลิง อี้หราน รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

“พี่ไม่ได้รับการตรวจร่างกายมาตั้งหลายปีแล้ว ดังนั้นไปตรวจร่างกายในวันเสาร์นี้ มันจำเป็นที่ต้องตรวจร่างกายประจำปี” เขากล่าว

เธอเม้มริมฝีปากแล้วพยักหน้า “ก็ได้” เมื่อตอนเธอทำงานในสำนักงานกฎหมาย บริษัทของเธอเคยจัดให้มีการตรวจร่างกายให้กับพนักงาน อย่างไรก็ตามเธอไม่ได้รับการตรวจร่างกายมาเกือบสี่ปีนับตั้งแต่ถูกจำคุก

เมื่อคิดดูแล้ว ไม่เสียหายอะไรถ้าจะเข้ารับการตรวจเช็คร่างกาย

ในตอนกลางคืน หลิง อี้หราน กำลังจะเข้านอน อี้ จิ่นหลี ก็บอกว่าเขาอยากนอนห้องเดียวกับหลิง อี้หราน

ดวงตาของหลิง อี้หราน เบิกกว้างทันที “คุณ... คุณจะนอนที่นี่ด้วยเหรอ?”

เขาย่อตัวลงขณะที่เขากล่าว ใบหน้าของเขาอยู่ใกล้กับใบหน้าของเธอ

หลิง อี้หราน หน้าแดงขึ้น และพยายามพูดอะไรบางอย่าง แต่ดูเหมือนว่าเสียงของเธอจะติดอยู่ในลำคอ

นิ้วเรียวยาวของเขาลูบไล้แก้มของเธอ “พี่ครับ พี่สบายใจได้ ผมแค่นอนกับพี่เหมือนตอนที่เราอยู่ที่บ้านเช่า ผมจะไม่บังคับให้พี่ทำอะไร ถ้าพี่ไม่ต้องการ แต่...”

เสียงของเขาหยุดชั่วคราวขณะที่ริมฝีปากของเขาขยับเข้ามาใกล้ใบหูของเธอ ลมหายใจของเขาหอมเหมือนกับกล้วยไม้ “พี่จะทำอะไรกับผมก็ได้ อะไรก็ได้ที่พี่ต้องการและได้ทุกเวลา ถ้าพี่ต้องการผม พี่ก็จะมีผมอยู่เสมอ”

หลิง อี้หราน รู้สึกถึงหัวใจของเธอที่กำลังเต้นแรงอย่างบ้าคลั่ง

“ได้ไหมครับ? ผมแค่อยากอยู่ใกล้ ๆ พี่เหมือนเมื่อก่อน และตอนนี้เราก็เป็นแฟนกันแล้ว ไม่ใช่เหรอ?” เขาพึมพำด้วยน้ำเสียงที่ดูออดอ้อน