พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 414

เธอนึกถึงตอนที่กู้ ลี่เฉิน ช่วยเธอผูกเชือกรองเท้าเมื่อวานนี้ เขา... หึงเหรอ?

อี้ จิ่นหลี หึงหรือเปล่า? มันเป็นสิ่งที่หลิง อี้หราน ไม่เคยคิดมาก่อน แต่มันก็ดูน่ารักดีเวลานึกถึงการกระทำของเขา

แดดเผา?

โจว เชียนหยุน มองออกไปนอกหน้าต่างเพื่อมองดูท้องฟ้า วันนี้มีเมฆมาก โดยเมฆกำลังบดบังแสงจากดวงอาทิตย์อยู่

“ยังไงก็แล้วแต่ อาหยันน้อยกำลังจะผ่าตัดเร็ว ๆ นี้แล้ว แม่กับฉันจะไปโรงพยาบาลเพื่อดูแลหยันน้อยสักสองสามวัน ดังนั้นฉันจะปิดร้านอาหารตอนที่เราต้องไปโรงพยาบาล แต่เธอไม่ต้องกังวล เธอจะได้รับเงินตามปกติ” โจว เชียนหยุน กล่าว “ฉันจะส่งข้อความหาเธอตอนเปิดร้านอาหารนะ”

“ได้ค่ะ” หลิง อี้หราน ตอบ “บอกฉันด้วยนะคะถ้าการผ่าตัดของหยันน้อยเสร็จแล้ว ฉันอยากรู้ว่าการผ่าตัดของเขาเป็นไปด้วยดีไหม”

“แน่นอน” โจว เชียนหยุน กล่าวด้วยรอยยิ้ม “ฉันหวังว่าการผ่าตัดของเขาจะเป็นไปด้วยดี” แม้ว่าจะปิดร้านอาหารแค่ไม่กี่วัน แต่ก็ส่งผลกระทบต่อเธอ แต่ตอนนี้การได้ยินของลูกชายเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับเธอ

เมื่ออาหยันน้อยมีประสาทหูเทียมแล้ว เธอจะมีสิ่งอื่น ๆ อีกมากมายที่ต้องเผชิญ เช่น วิธีแปลเสียงที่เขาได้ยินให้เป็นภาษา เพื่อที่เขาจะไม่เพียงแต่เข้าใจ แต่ยังพูดได้อีกด้วย ทั้งหมดนี้เป็นเรื่องยาก

แต่อย่างไรก็ตามตอนนี้เธอพร้อมที่จะเผชิญกับความยากลำบากเหล่านั้นแล้ว

ไม่ว่ามันจะยากแค่ไหน เธอก็จะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อให้หยันน้อยฟังและพูดได้เหมือนเด็กทั่วไป ชีวิตของเขาจะได้มีอุปสรรคน้อยลง

เมื่อคำสั่งอาหารเริ่มซาในช่วงบ่าย โจว เชียนหยุนก็กลับไปที่บ้านที่อยู่ด้านหลังของร้านอาหาร และมองไปที่หยันน้อยที่หลับอยู่ในอ้อมแขนของคุณนายโจว

คุณนายโจววางหยันน้อยลงบนเตียงอย่างระมัดระวัง

“ทำไมลูกมาอยู่ตรงนี้?” คุณนายโจว ถาม