“หลิง อี้หราน อยู่ไหน? เธอไม่อยู่ที่นี่เหรอ?” กู้ ลี่เฉิน ถาม
“อี้หราน... ออกไปส่งอาหาร เธอจะกลับมาภายหลัง” โจว เชียนหยุน ตอบ
กู้ ลี่เฉิน ไม่ได้ถามอะไรต่อ เขาสั่งชานมกาแฟแค่แก้วเดียว จากนั้นเขาก็นั่งลงและดื่มมันอย่างช้า ๆ
คนที่มีชื่อเสียงอย่างกู้ ลี่เฉิน ที่อยู่ในร้านอาหาร เขาดึงดูดความสนใจเป็นอย่างมาก แม้ว่าตอนนี้จะมีคนไม่มากนักในร้านอาหาร แต่คนสองสามคนก็จำเขาได้ว่าเขาคือเจ้าชายแห่งวงการบันเทิง
รูปลักษณ์, ภูมิฐาน, และท่าทีไม่แยแสของเขา ซึ่งดูเหมือนจะเล็ดลอดออกมาจากร่างกายของเขาอย่างน่าประหลาดใจ
ลูกค้าหลายคนในร้านอาหารมองมาที่เขา
แม้แต่โจว เชียนหยุน ก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจขณะมองดูกู้ ลี่เฉิน จิบชานมกาแฟของเขา เขาดูเหมือนกำลังถ่ายโฆษณาอยู่
เธอรู้ว่าว่าชานมกาแฟในร้านอาหารของเธอดูดีขึ้นมาก
‘เมื่อไหร่อี้หรานจะกลับมา?’ ความคิดของโจว เชียนหยุน ทันใดนั้นเธอก็เห็นรถหรูจอดอยู่หน้าร้านอาหารเล็ก ๆ ของเธออีกครั้ง
เธอกล่าวว่า ‘อีกครั้ง’ เนื่องจากรถปอร์เช่คันหนึ่งได้จอดอยู่ที่ร้านอาหารของเธอก่อนหน้านี้แล้ว
จากนั้น ก็มีร่างสูงออกมาจากรถยนต์ยี่ห้อเบนท์ลีย์ที่เพิ่งเข้ามาจอด ดวงตาของโจว เชียนหยุน ก็เบิกกว้างขึ้น
ชายคนนี้สวมสูทสีเทาอ่อน รูปทรงละเอียดอ่อน ผมหน้าของเขาถูกรวบขึ้นเผยให้เห็นหน้าผากอันอวบอิ่ม ใบหน้าของเขาขาวซีดและดูเด็ก แต่ความเคร่งขรึมกลับดูขัดแย้งกับความเด็กบนใบหน้าของเขา
เมื่อชายคนนี้เดินเข้ามาในร้านอาหาร โจว เชียนหยุน พบว่าสิ่งที่สวยงามที่สุดของเขาคือดวงตาสดใสที่แฝงไปด้วยความเย็นชา แต่กลับดูมีเสน่ห์อย่างบอกไม่ถูกเมื่อเขาเงยหน้าขึ้นมอง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย
มาอัพต่อไวๆน๊าา...
สงสารเชียนหยุนมาก แฟนเชี่ยจริง ๆ ช่วยคนรักใส่ร้ายจนต้องเข้าคุกตั้งสามปี ส่วนตัวมันก็นอนกกคนรักสบายใจ ไม่เชียร์ให้กลับไปอยู่ด้วยเลย ส่วนนางเอก ตอนที่อยู่กับพระเอกน่าจะรีบจัดการถอดเล็บแฟนเก่ากับนังห่าว มันทำอะไรไว้ก็เอาคืนให้หมด...
ชอบมากค่ะ ถ้าจะอ่านจนจบเหลืออีกกี่ตอนคะ ต้องจ่ายเท่าไหร่คะ...