พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 42

เธอเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมรถของ ห่าว เหมยยวี่ ถึงพุ่งเข้าหาเธอ

สิ่งที่ทำให้เธอสับสนมากขึ้นคือทำไมคำพูดของพยานเหล่านั้นจึงมุ่งเป้าไปที่เธอ

เธอไม่สามารถอธิบายได้เป็นร้อยคำ พยานและหลักฐานทั้งหมดในเวลานั้นได้พิสูจน์แล้วว่าเธอเป็นผู้กระทำความผิด

ท้ายที่สุด ห่าว เหมยยวี่ กำลังจะแต่งงานกับ อี้ จิ่นหลี เธอเคยอยู่ในช่วงเวลาอันสำคัญของชีวิตและไม่มีเหตุผลอะไรที่เธอจะอยากฆ่าตัวตายด้วยการขับรถชน

“แล้วพี่อยากจะอุทธรณ์คดีไหม?” อี้ จิ่นหลี ถาม

หลิง อี้หราน หัวเราะให้กับตัวเธอเอง "ฉันรู้สึกไม่สบายใจนิดหน่อย การพลิกคดีไม่ใช่เรื่องง่าย นอกจากนี้ตอนนี้ฉันออกมาแล้ว เลิกพูดเรื่องนี้กันเถอะ ฉันจะเป่าผมนายให้แห้งเอง"

ขณะที่เธอพูดเธอก็เก็บเอกสารจากนั้นใช้ไดร์เป่าผมช่วยเป่าให้ผมเขาแห้ง

แววตาของ อี้ จิ่นหลี ค่อย ๆ ลึกขึ้น…

วันต่อมา เกา ฉงหมิง เห็นว่าผมของเจ้านายของเขา... ดูเหมือนจะถูกตัดแต่งมา แต่เขาจำไม่ได้ว่านายน้อยได้นัดกับช่างทำผมด้วย

“มีอะไรเหรอ?” บางทีอาจเป็นเพราะเขาจ้องมอง อี้ จิ่นหลี เป็นเวลานาน อี้ จิ่นหลี ก็เลยถามขึ้น

“นายน้อยครับ ดูเหมือนว่านายน้อยจะไม่ได้ตัดผมมานานเเล้วนะครับ นายน้อยอยากให้ผมจัดการนัดช่างทำผมไหมครับ?” เกา ฉงหมิง ถาม

“ไม่จำเป็น อี้หราน ช่วยฉันเล็มผมเมื่อคืนแล้ว”

อี้หราน... มันก็คือ หลิง อี้หราน! อย่างไรก็ตามสิ่งที่ทำให้เกา ฉงหมิง ประหลาดใจยิ่งกว่านั้นก็คือ นายน้อยจริง ๆ แล้ว... อนุญาตให้ หลิง อี้หราน ตัดผมของเขา เป็นที่ทราบกันดีว่า ผมของนายน้อยอี้มักจะถูกตัดและจัดแต่งทรงผมโดยช่างทำผมชั้นยอด

ตอนนี้ หลิง อี้หราน เป็น... แค่คนกวาดถนน แต่ในอดีตหลิง อี้หราน เคยเป็นทนายความ แต่ก็ไม่ใช่ช่างทำผม

“การตัดแต่งมันแย่ไปเหรอไง ฮะ?” อี้ จิ่นหลี ขยี้ผมหน้าของเขาและดูเหมือนพอใจมาก

มุมปากของ เกา ฉงหมิง กระตุก นายน้อยอี้เป็นคนจู้จี้จุกจิกมาก หากช่างทำผมระดับแนวหน้าที่ นายน้อยอี้เลือกมาเป็นพิเศษพบว่าพวกเขาเทียบไม่ได้กับทักษะของคนกวาดถนนพวกเขาจะคิดอย่างไร?

—

ตอนเที่ยง ชิน เหลียนอี ใช้เวลาไปพบกับ หลิง อี้หราน พวกเขาสองคนหาร้านก๋วยเตี๋ยวเล็ก ๆ ใกล้กับศูนย์บริการสุขาภิบาลเพื่อรับประทานอาหาร

"วันนั้น ห่าว อี้เหมิง ทำเรื่องยากให้เธอและขอให้เธอลุยกองขยะตั้งนาน ทำไมเธอไม่บอกฉันล่ะ?" ชิน เหลียนอี บ่นในฐานะเพื่อนที่ดี เธอได้รู้เรื่องนี้ผ่านทางข่าวเท่านั้น

“มันไม่ใช่เรื่องใหญ่หรอก” หลิง อี้หราน กล่าวด้วยรอยยิ้มจาง ๆ

เมื่อมองไปที่เพื่อนที่ดีด้วยเหตุผลบางอย่างหัวใจของชิน เหลียนอี ก็ปวดร้าว

ย้อนกลับไปในวันเหล่านั้น หลิง อี้หราน ดูเหมือนจะได้รับพรจากโชคของผู้หญิง เธอก้าวหน้าอย่างมากในการเรียนและเป็นนักเรียนอันดับต้น ๆ ของโรงเรียนมาโดยตลอด เมื่อออกสู่สังคมแล้วเธอก็ยังได้เข้าทำงานในสำนักงานกฎหมายที่ดีที่สุดในเมืองเฉินและได้เริ่มมีความสัมพันธ์กับนายน้อยของ เซียว กรุ๊ป

ทุกคนเคยอิจฉาเธอ พวกเขาไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าวันหนึ่งเธอจะต้องคุ้ยขยะนานกว่าครึ่งวันเพียงเพราะมีคนตั้งใจทำให้เรื่องยุ่งยากนี่

"มีอะไรเหรอ? ทำไมเธอถึงมองฉันแบบนั้นล่ะ? "หลิง อี้หราน อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจเมื่อเห็นสายตาที่จ้องมองมาของเพื่อนที่ดีของเธอ "ฉันสบายดีจริง ๆ มันเป็นแค่ขยะ ฉันก็รู้ว่า ห่าว อี้เหมิง ทำเรื่องยากให้ฉันดังนั้นฉันก็แค่ทำมันบ้าง"

"ห่าว อี้เหมิง ทำเกินไปมาก ๆ มันเป็นเรื่องหนึ่งสำหรับตระกูลห่าวของพวกเขาที่จะหาคนมาจัดการกับเธอในคุก อย่างไรก็ตามพวกเขายังคงสร้างความยากลำบากเช่นนี้ต่อไป แม้ว่าเธอจะได้รับการปล่อยตัวแล้วก็ตาม" ชิน เหลียนอี พูดอย่างไม่พอใจ

หลิง อี้หราน ยังคงเงียบ ในตอนนั้นเธอต้องทนทุกข์ทรมานมากในคุก ส่วนหนึ่งมาจากผู้ที่ต้องการทำให้ อี้ จิ่นหลี พอใจและส่วนที่เหลือมาจากผู้ที่ติดสินบนโดยตระกูลห่าว