พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 431

เธอกลั้นหายใจ ‘การแสดงออกของเขาในตอนนี้ หมายความว่า… เขากำลังโกรธเหรอ?’

“เธอบอกว่าเธอต้องการอิสระ และเธออยากจะทำงานเป็นผู้ช่วยที่ร้านอาหารเล็ก ๆ ต่อไป เพราะเธอไม่อยากพึ่งพาฉัน ก็ได้ มันไม่แปลกเลย” เขาสูดหายใจเข้าลึก ๆ “แต่ว่าคนเป็นแฟนกัน ก็ควรจะสามารถให้อะไรกับแฟนสาวได้บ้างใช่ไหม? เธอปฏิบัติกับฉันในฐานะแฟนของเธอบ้างหรือเปล่า?”

หลิง อี้หราน กัดริมฝีปากของเธอ และไม่สามารถตอบคำถามของเขาได้

“อี้หราน ฉันรู้ว่าเธอไม่ต้องการพึ่งพาฉัน แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเธอจะต้องปฏิเสธในสิ่งที่ฉันอยากให้เธอหนิ” อี้ จิ่นหลี กล่าว

เขาต้องการให้เธอมีชีวิตที่ดี เขาไม่ต้องการให้เธอทำงานหาเงินแม้แต่บาทเดียว แม้เขาจะรู้ว่าการกระทำของเธอมาจากประสบการณ์ที่ผ่านมาของเธอกับเขา แต่เขาก็อดที่จะรู้สึกแบบนี้ไม่ได้ บางสิ่งคงต้องใช้เวลายาวนานสำหรับการเปลี่ยนแปลง

ความโกรธในใจที่เขาพยายามจะสยบมันไว้ กลับยังคงปะทุขึ้น

ปัญหาเดียวที่มีคือเขารู้สึกโกรธตัวเองมากยิ่งขึ้น

หากเขาไม่ยอมให้สิ่งต่าง ๆ ดำเนินไปอย่างที่เป็นอยู่ และเต็มใจที่จะให้ความยุติธรรมตามที่เธอต้องการ เธอคงไม่ลงเอยแบบนี้

เขาทำลายสิ่งที่เคยเป็นชีวิตของเธอ เขาเปลี่ยนเธอจากทนายความที่มีอนาคตสดใสมาเป็นคนที่มีประวัติอาชญากรรม เขาผลักเธอให้ประสบกับอันตรายของชีวิต ซึ่งตอนนี้เธอต้องคอยคำนวณอย่างรอบคอบในแต่ละเหรียญที่เธอได้รับ เพื่อให้แน่ใจว่าเธอจะมีเงินเพียงพอสำหรับวันถัดไป

หลิง อี้หราน สูดหายใจเข้าลึก ๆ และกล่าวกับอี้ จิ่นหลี ว่า “ตกลง ฉันเข้าใจแล้ว ช่วยซื้อยางรัดผมให้ฉันด้วยนะ”

พูดตามตรง บางครั้งเธอก็คิดคำนวณกับเขามากเกินไป เธอกลัวว่าเธอจะทำผิดพลาดแบบเดียวกันกับที่เธอทำกับแฟนเก่า เธอไม่อยากเป็นปรสิตที่กัดกินทุกอย่าง ดังนั้นเธอจึงต้องการทำทุกอย่างด้วยกำลังของเธอเอง