พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 440

นั่นเป็นช่วงเวลาที่มืดมนที่สุดในชีวิตของเธอ เธอรู้สึกว่าไม่มีความหมายสำหรับเธอที่จะอยู่ต่อไป ถ้าไม่ใช่เพราะเหลียนอีที่มาเยี่ยมเธอบ่อย ๆ เธอก็คงไม่มีชีวิตอยู่ในตอนนี้

คุณหมอถอนหายใจ “ให้สูตินารีแพทย์ตรวจดูผลของคุณ และดูว่ามีอะไรที่เราสามารถทำได้หรือเปล่า”

“มีอะไรที่ทำได้อีกหรือคะ?” หลิง อี้หรานตะลึงไปชั่วขณะ “มีวิธีอื่นอีกหรือคะ?”

“คุณยังอายุน้อย เราไม่สามารถบอกได้ว่าโอกาสของคุณเป็นศูนย์ นอกจากนี้ในทางการแพทย์ ก็ยังไม่มีอะไรที่แน่นอน”

ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ความหวังเริ่มงอกเงยขึ้นภายในใจของหลิง อี้หราน แม้ว่าเธอจะรู้ว่าความหวังนั้นมันช่างเล็กน้อยเพียงใด ปต่มันก็ยังคงเป็นความหวัง ใช่ไหมล่ะ?

หากมีวิธีที่เธอจะรักษามดลูกได้ นั่นหมายความว่าเธอสามารถมีลูกได้ ถูกไหม?

เมื่อเธอคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ใบหน้าของอี้ จิ่นหลีก็ปรากฏขึ้นในความคิดของเธอ

ถ้าเธอสามารถมีลูกได้ แล้วพ่อของเด็กก็จะ...

“เอาล่ะ เสร็จแล้ว คุณสามารถลุกขึ้นได้” คำพูดของแพทย์ขัดจังหวะฝันกลางวันของหลิง อี้หราน

เธอลุกขึ้นจากเตียงตรวจทันทีและจัดระเบียบเสื้อผ้า เธอรู้สึกได้ถึงอัตราการเต้นของหัวใจที่รวดเร็วเพราะความคิดของเธอก่อนหน้านี้

เธอ... อยากมีลูกกับอี้ จิ่นหลี?

หลิง อี้หรานตามพยาบาลออกจากห้องอัลตราซาวนด์เธอไม่จำเป็นต้องรอรายงานของเธอ เพราะทุกอย่างจะถูกรวบรวมและส่งไปยังแพทย์ที่ปรึกษาของเธอ จากนั้นแพทย์จะรายงานผลของเธอและตัดสินว่าจะต้องให้ผู้เชี่ยวชาญท่านใดดูแล

“อย่างนั้นเหรอ แต่เธอชอบพูดถึงอดีตของฉันในคุกต่อหน้าคนอื่น ๆ เสมอ ราวกับว่าเธอหวังจะให้ทุกคนได้รู้เกี่ยวกับอดีตของฉัน” หลิง อี้หรานพูดโดยไม่อ้อมค้อม

ตัวของกวาน ลี่หลี่พลันแดงขึ้นด้วยความอึดอัดใจ เพื่อนร่วมงานของเธอจากสำนักงานกฎหมายที่ต่อคิวอยู่ต่างจดจ่ออยู่กับเรื่องที่เกิดขึ้น ดังนั้นพวกเขาจึงได้ยินสิ่งที่หลิง อี้หรานพูดเช่นกัน

ต่อจากนั้นพวกเขาบางคนก็มีความสำนึกอะไรบางอย่างในสายตาของพวกเขา แต่ยังคงรอให้ละครเรื่องนี้ดำเนินต่อไป

“ฉัน... นั่นเป็นเพราะ...” กวาน ลี่หลี่ต้องการแก้ตัว แต่ปัญหาคือเธอไม่คิดอะไรไม่ออกเลย

“ทนายความควรรู้ว่า กฎหมายของบุคคลที่ถูกตัดสินโดยคดีอาชญากรรมน่ะ โดยหลักแล้วแม้ว่าบุคคลนั้นจะเคยก่ออาชญากรรมหลายพันครั้งในอดีต ก็ไม่ได้หมายความว่าในครั้งนี้บุคคลนั้นจะมีความผิด แต่เมื่อพูดถึงคุณ ดูเหมือนว่าคุณได้ตัดสินล่วงหน้าแล้วว่า จะระบุให้ฉันเป็นคนที่มีความผิด นี่ไม่ใช่วิธีที่ทนายมืออาชีพเขาควรปฏิบัติกันนะ” หลิง อี้หรานกล่าวอย่างเย็นชา

คำพูดที่รุนแรงของเธอทำให้ผิวของกวาน ลี่หลี่พลันแดงขึ้น ไปอีก หลิง อี้หรานตั้งข้อสงสัยเกี่ยวกับความเป็นมืออาชีพของเธอ แต่กวาน ลี่หลี่ไม่สามารถหาทางโต้เธอกลับได้เลย