พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 475

ราวกับว่าชายคนนี้ไม่ยอมให้ใครก็ตามที่พูดไม่ดีเกี่ยวกับหลิง อี้หราน

หวา ลี่ฟางอดไม่ได้ที่จะรู้สึกอิจฉาริษยาภายในใจ หวา ลี่ฟางรู้สึกอิจฉาที่หลิง อี้หราน สามารถหาแฟนหนุ่มที่หล่อเหลาและไม่สนใจเรื่องที่เธอเคยติดคุกมาก่อนได้ แต่เธอกลับแต่งงานกับช่างตีเหล็กเมื่อเธอยังเป็นสาว

หวา ลี่ฟางคิดว่าช่างตีเหล็กที่เธอแต่งงานมีฝีมือที่ไม่ดีมาก แต่เขาก็จ่ายค่าสินสอดเป็นจำนวนมาก อย่างไรก็ตาม ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา หวา ลี่ฟางเริ่มรู้สึกเศร้าโศกมากขึ้นเรื่อย ๆ

เพื่อนที่เธอเคยไปเที่ยวด้วย ตอนนี้ต่างก็มีชีวิตที่ดีในเมืองหลวง พวกเขาแต่งงานกับคนที่ทำงานในสำนักงาน ข้าราชการ, ผู้บริหารและอาชีพอื่นที่คล้ายคลึงกัน พวกเขาดูมีระดับมากจน หวา ลี่ฟาง รู้สึกอายที่สามีของเธอเป็นเพียงช่างตีเหล็ก

ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาเธอเคยสงสัยอยู่เสมอว่าถ้าเธอไม่รีบแต่งงานเร็วขนาดนี้ เธอจะแต่งงานและได้ย้ายไปอยู่ในเมืองไหม? แต่อย่างน้อยเธอก็อาจจะได้แต่งงานกับคนที่ทำงานในสำนักงาน!

“นี่ แฟนของอี้หรานน่ะ” น้าคนเล็กกล่าวพร้อมกับแสดงความกังวลออกมา “เธอต้องดูแลรักเขานะ ไหนบอกฉันทีว่าคนรวยและมีอำนาจคนก่อนหน้านี้เห็นอะไรดีในตัวเธอ? เขาคิดว่าเธอไม่น่าสนใจตั้งแต่แรก เขาเลยทิ้งเธอไปสินะ”

อี้ จิ่นหลีเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยและมองไปที่หลิง อี้หราน “ผู้ชายที่ร่ำรวยและมีอำนาจ เธอพูดถึงใคร?”

"..." หลิง อี้หราน เดาว่าน้าคนเล็กกำลังหมายถึงอี้ จิ่นหลี เขาได้ก่อความยุ่งยากในการเข้ามาในเมืองและช่วยเธอ

แต่ตอนนั้น ลุงและลุงรองอยู่ที่บ้านของเฟิง แต่น้าคนเล็กไม่ได้อยู่ที่นั่น ดังนั้นเธอจึงไม่เคยพบจินมาก่อน

แน่นอนว่าหลิง อี้หรานกำลังฟังคำอธิบายที่ละเอียดถี่ถ้วนของน้าคนเล็ก “ก็ตอนที่อี้หรานอยู่ที่นี่ มีผู้ชายคนรวยและมีอำนาจคนหนึ่งพาคนเยอะแยะมารับเธอ พวกเขาเอารถยนต์ยี่ห้อหรูมาด้วยมากมาย ตอนนั้นฉันกังวลมาก อี้หราน ฉันกลัวว่าผู้ชายที่ร่ำรวยและมีอำนาจอย่างเขาจะไม่ได้รักเธอจริง ๆ และเธอจะจมอยู่กับมัน แต่ฉันดีใจด้วยที่เธอมีแฟนแบบคุณแล้ว”

หลิง อี้หรานกลับรู้สึกตลก น้าคนเล็กและลูกพี่ลูกน้องของเธอก็เหมือนกัน! พวกเขาทั้งคู่ชอบที่จะป่าวประกาศเรื่องของเธอโดยตั้งใจ สิ่งที่น้าคนเล็กไม่รู้ก็คือชายผู้ร่ำรวยและมีอำนาจที่ป้ากำลังพูดถึงกำลังยืนอยู่ตรงหน้าเธอ

หวา ลี่ฟางพร้อมกับน้าคนเล็กที่ค่อนข้างมีอายุแล้วได้เห็นฉากก่อนที่พวกเขารู้สึกละอายสายตา พวกเขาทำได้เพียงเรียกคนทั้งสองว่าไร้ยางอายในใจ

สำหรับหวา ลี่ฟาง ความอิจฉาของเธอกลับเพิ่มมากขึ้น

ผู้ชายคนนี้ไม่สนใจอดีตของหลิง อี้หรานจริงเหรอ? หรือเขารักหลิง อี้หรานมากจนลืมอดีตของเธอได้?

“เอ่อ ขอเรียกคุณว่าจินด้วยได้ไหมคะ? ฉันเป็นลูกพี่ลูกน้องของอี้หราน เรียกฉันว่าลี่ฟางก็ได้” หวา ลี่ฟางแนะนำตัว

“ไม่ครับ เรียกผมว่า ‘คุณจิน’ ” อี้ จิ่นหลีตอบ สำหรับการพูดคุยกับหวา ลี่ฟาง เขาไม่ได้ตั้งใจจะพูดกับเธอแต่แรก ดังนั้นเขาจึงไม่สนใจสิ่งที่เธอพูดหลังจากนั้น