ตอนนี้หลิง อี้หรานมาเยี่ยมอาหยันน้อยที่โรงพยาบาล ครั้งนี้อาหยันน้อยกำลังตื่นอยู่และมีปฏิสัมพันธ์กับโจว เชียนหยุนที่อยู่ในห้องด้วย โจว เชียนหยุนชี้ไปที่วัตถุต่าง ๆ และบอกอาหยันน้อยว่ามันคืออะไร
อาหยันน้อยกำลังฟังอย่างตั้งใจฟังอย่างแท้จริง บางครั้งเขาจะชี้ไปที่สิ่งของที่โจว เชียนหยุน กล่าวถึงก่อนหน้านี้ และเธอก็จะพูดซ้ำให้เขาฟัง
หลิง อี้หรานเรียก “อาหยันน้อย”
เด็กชายหันกลับมาและมองไปทางเธอ
นี่คือสิ่งที่ไม่เคยคาดคิดมาก่อน นั่นหมายความว่าอาหยันน้อยสามารถได้ยินเสียงของเธอ! หลิง อี้หรานรู้สึกยินดีกับเด็กผู้ชายคนนี้
ตอนนี้อาหยันน้อยก็สามารถได้ยินแล้ว นั่นหมายความว่าเขามีโอกาสที่จะสามารถเรียนรู้ที่จะพูดได้ในอนาคต ตราบใดที่เขาสวมเครื่องช่วยฟัง เขาก็สามารถทำงานได้เหมือนคนปกติทั่วไป
แม้ว่าอายุสามขวบจะช้าไปเล็กน้อย แต่แพทย์ก็แนะนำให้เริ่มการรักษาโดยเร็วที่สุด แม้ว่าการเรียนรู้จะไม่มีที่สิ้นสุด เพราะเด็กส่วนใหญ่ยังไม่พัฒนาเต็มที่และยังคงซึมซับเสียงและภาษาใหม่ ๆ ได้เหมือนกับฟองน้ำ
หลิง อี้หรานเดินไปข้างหน้าและลูบหัวของเด็กชาย “อาหยันน้อย ตอนนี้หนูได้ยินเสียงแล้ว อีกไม่นานหนูก็จะเริ่มพูดได้แล้วนะ”
เด็กชายตัวน้อยรู้สึกตื่นเต้นมากที่ได้ยินเสียงของหลิง อี้หรานเขาโบกมือทั้งสองข้าง จากนั้นเขาก็ชี้ไปทั่วทั้งห้องพร้อมกับส่งเสียงที่ได้ยินราวกับพยายามสื่อสารท่าทางของเขา
หลิง อี้หรานยิ้มและตอบรับแต่ละสิ่งที่เด็กชายชี้ไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย
มาอัพต่อไวๆน๊าา...
สงสารเชียนหยุนมาก แฟนเชี่ยจริง ๆ ช่วยคนรักใส่ร้ายจนต้องเข้าคุกตั้งสามปี ส่วนตัวมันก็นอนกกคนรักสบายใจ ไม่เชียร์ให้กลับไปอยู่ด้วยเลย ส่วนนางเอก ตอนที่อยู่กับพระเอกน่าจะรีบจัดการถอดเล็บแฟนเก่ากับนังห่าว มันทำอะไรไว้ก็เอาคืนให้หมด...
ชอบมากค่ะ ถ้าจะอ่านจนจบเหลืออีกกี่ตอนคะ ต้องจ่ายเท่าไหร่คะ...