“แต่ฉันเห็นว่าคุณอี้ดีกับเธอมาก ความดีที่เธอทำไว้ได้ส่งผลแล้ว” โจว เชียนหยุนกล่าว
‘ความดีที่ทำไว้? บางทีตอนนี้ความสัมพันธ์ของฉันกับจินอาจเริ่มดีขึ้นแล้ว รู้สึกเหมือนได้ย้อนกลับไปในสมัยที่พวกเราอาศัยอยู่ด้วยกันในห้องเช่า’
ไม่สิ ยังมีความแตกต่างอยู่บ้าง ในตอนนั้นเธอเห็นเขาเป็นแค่น้องชายเท่านั้น แต่ตอนนี้เธอเห็นเขาเป็นคนรัก เป็นคนที่เธอคิดว่าจะเป็นผู้กุมบังเหียนเพื่ออนาคตของเธอ
“พี่โจว พี่ก็ได้ผลดีเหมือนกัน ตอนนี้อาหยันน้อยสามารถได้ยินเสียง และเขาอาจจะพูดได้ในไม่ช้า ครั้งหน้าเขาจะเป็นเหมือนเด็กธรรมดาทั่วไป ได้ไปเรียนและได้เล่นกับเพื่อน”
“ใช่ อาหยันน้อยคือชีวิตของฉัน ตราบใดที่ทำให้ได้อยู่สุขสบาย ฉันก็ไม่สนความยากลำบากอะไรเลย”
โจว เชียนหยุนกล่าวและมองไปที่หลิง อี้หราน “เธอยังไม่ใช่แม่คน ถ้าเธอได้เป็นแม่แล้ว เธอจะเข้าใจว่าในฐานะแม่ เธอจะยอมเสียสละทุกอย่างเพื่อลูก!”
‘เป็นแม่...?’ หลิง อี้หรานมองไปที่หน้าท้องแบนราบของเธอและสงสัยว่าเธอจะมีโอกาสเป็นแม่ในชีวิตนี้บ้างไหม
...
หลังจากออกมาจากโรงพยาบาล หลิง อี้หรานนึกถึงวันที่เธอนอนกับอี้ จิ่นหลี พวกเขาไม่ได้ป้องกัน
หลังจากนั้นเธอก็อดหัวเราะไม่ได้ ‘ฉันเป็นอะไร? ฉันกลัวที่จะตั้งท้องอย่างนั้นเหรอ?’
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย
มาอัพต่อไวๆน๊าา...
สงสารเชียนหยุนมาก แฟนเชี่ยจริง ๆ ช่วยคนรักใส่ร้ายจนต้องเข้าคุกตั้งสามปี ส่วนตัวมันก็นอนกกคนรักสบายใจ ไม่เชียร์ให้กลับไปอยู่ด้วยเลย ส่วนนางเอก ตอนที่อยู่กับพระเอกน่าจะรีบจัดการถอดเล็บแฟนเก่ากับนังห่าว มันทำอะไรไว้ก็เอาคืนให้หมด...
ชอบมากค่ะ ถ้าจะอ่านจนจบเหลืออีกกี่ตอนคะ ต้องจ่ายเท่าไหร่คะ...