พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 534

“ถ้าอย่างนั้นก็ดีเลย หนังรอบปฐมทัศน์จะฉายตอนห้าโมงเย็น เรายังไปดูรอบปฐมทัศน์ได้หลังจากที่เขาเลิกเรียนแล้ว”

“โอ๊ะ ได้ใช่ไหม?” หลิง อี้หรานดูประหลาดใจ เธอไม่คาดคิดว่าจะได้ไปดูหนังในรอบปฐมทัศน์

“ทำไมจะไม่ได้ล่ะ?” เขาอดหัวเราะไม่ได้และกล่าวว่า “ถ้าเกิดไม่ทัน ผมจัดรอบปฐมทัศน์ให้พี่อีกก็ได้ถ้าพี่ต้องการ”

หลิง อี้หรานตกตะลึง การจัดรอบปฐมทัศน์อีกครั้งสำหรับเธอคนเดียวมัน... มากเกินไป มาลองคิดดู ถ้าเป็นอี้ จิ่นหลีก็ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้สำหรับเขา

แม้ว่าเธอจะไม่ต้องการให้อี้ จิ่นหลีฝ่าความยุ่งเหยิงทั้งหมดเพื่อจัดรอบปฐมทัศน์อีกครั้งเพื่อเธอ แต่เธอก็รู้สึกเอ่อล้นที่หัวใจเพียงเพราะคำพูดของเขา

นี่คือความหวานที่คุณจะรู้สึกได้เมื่อคุณได้รับความรักอย่างท่วมท้น

เมื่อรถมาถึงที่หมาย หลิง อี้หรานก็จูงมือหยันน้อยลงจากรถ อี้ จิ่นหลีติดตามหลิง อี้หรานไป พวกเขากำลังพาหยันน้อยไปที่ห้องเรียนของเขา

เด็กจำนวนมากที่นี่ถูกปลูกถ่ายประสาทหูเทียม และพ่อแม่ของพวกเขาก็พาพวกเขามาเข้าเรียนทีนี่

อี้ จิ่นหลีคิดว่าพวกเขาแค่ต้องการทิ้งเด็กไว้ในห้องเรียนและพาพวกเขามาส่งให้ครู แต่หลิง อี้หรานนั่งลงข้าง ๆ หยันน้อย

“ชั้นเรียนของที่นี่ต้องการความช่วยเหลือและความร่วมมือจากผู้ปกครอง ทำไมคุณไม่ออกไปรอข้างนอกล่ะ? ฉันจะโทรหาคุณเมื่อเลิกเรียนแล้ว” หลิง อี้หรานกล่าว

อี้ จิ่นหลีเม้มริมฝีปากบางของเขาเข้าด้วยกันเล็กน้อย เขาดึงเก้าอี้ออกมาแล้วนั่งลงข้าง ๆ เด็กน้อย “ถ้าอย่างนั้นผมก็จะอยู่ด้วย”