พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 540

ถ้าเขาทำได้ เขาหวังว่าเธอจะไม่มีวันเศร้าหรือร้องไห้ไปตลอดชีวิต!

อี้ จิ่นหลีจูบน้ำตาบนใบหน้าของหลิง อี้หรานทีละเล็กทีละน้อย ขณะที่เธอตัวแข็งทื่อและไม่กล้าขยับ เธอรู้สึกได้เพียงความร้อนที่เขาจูบเธอ

ในตอนท้ายของหนังเรื่องนี้ หลิง อี้หรานรู้สึกเวียนหัวเล็กน้อย เธอดูหนัง 80% และอีก 20% ที่เหลือเธอสนใจแต่จูบของเขา เธอไม่มีกระจิตกระใจจะดูในส่วนนั้น

เธอจำฉากนั้นได้จากตอนจบ

ดูเหมือนว่าโจว หยันจะต้องการจะรู้เรื่องให้มากขึ้นหลังจากที่ภาพยนตร์จบลง ราวกับว่าเขาต้องการที่จะเอาชนะคนเลวต่อไป

หลิง อี้หรานจับหัวเด็กน้อยและคิดว่าเธอตัดสินใจถูกแล้วที่จะพาเขามาดูภาพยนตร์ในรอบฉายรอบปฐมทัศน์ในวันนี้

“หนูอยากพบนักแสดงในภาพยนตร์เรื่องนี้กับน้าไหม? เขาเป็นตัวละครหลักที่เอาชนะคนเลวได้” หลิง อี้หรานกล่าวขณะที่เธอทำภาษามือเพื่ออธิบายให้เด็กน้อยฟัง

“แน่นอน” โจว หยันกล่าวอย่างชัดเจนในครั้งนี้

หลิง อี้หรานโล่งใจอีกครั้ง หยันน้อยจะพูดมากขึ้นเรื่อย ๆ ในอนาคต บางทีอาจไม่นานนักที่เขาจะสื่อสารได้เหมือนเด็กทั่วไป

หลิง อี้หรานจึงพาหยันน้อยและตามอี้ จิ่นหลีไป เจ้าหน้าที่นำพวกเขาไปยังห้องรับรองของนักแสดง

พวกเขาเรียกมันว่าห้องรับรอง แต่จริง ๆ แล้วมันเป็นห้องขนาดใหญ่ที่เหมือนกับห้องโถงขนาดเล็ก ๆ นักแสดงเกือบทั้งหมดอยู่ในห้องรับรอง และเกา จิ้งชานก็อยู่ท่ามกลางพวกเขาด้วย

ผู้กำกับได้คุยกับเกา จิ้งชานแล้ว ดังนั้นเขาจึงรู้ว่าอี้ จิ่นหลีจะพาแฟนสาวมาถ่ายรูปกับเขาและขอลายเซ็น