เขาคือ... กู้ ลี่เฉิน!
เขาสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวกับกางเกงสีเบจ ดูสบาย ๆ และผ่อนคลายเล็กน้อย ผมสีดำของเขากระเซอะกระเซิง แสงจันทร์สาดส่องกระทบผิวขาว ทำให้เห็นร่างแกร่งเพียงเสี้ยวเดียว
เธอรู้สึกว่าเขาแตกต่างจากปกติ เขามองมาที่เธอ นัยน์ตาสีดำนิลแข็งแกร่งกลับดูเศร้าโศก
สายตาของเขาที่มองมาที่เธอ ทำให้หลิง อี้หรานรู้สึกไม่สบายใจ ราวกับว่าเขากำลังมองทะลุเข้ามาในตัวเธอ
กู้ ลี่เฉินเดินเข้ามาหาเธอทีละก้าว อี้หรานก็รู้สึกถึงกลิ่นแอลกอฮอล์ลอยมากระทบบนใบหน้าของเธอ
“คุณดื่มมาเหรอ?” เธอถามออกไปโดยไม่รู้ตัว
“อืม นิดหน่อย” เขาพูดพร้อมกับหัวเราะ ดวงตาของเขาจดจ่ออยู่กับเธอ
หลิง อี้หรานเม้มริมฝีปาก “มันดึกแล้ว ฉันต้องกลับบ้านก่อน ลาก่อนนะ” เธอพูดขณะก้าวเท้าจะเดินจากไป
เมื่อเธอก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว มือหนาก็คว้าแขนของเธอและดึงเธอเข้าไปในอ้อมกอด
เธอตกอยู่ในอ้อมแขนกว้าง กลิ่นฉุนของแอลกอฮอล์นั้นแย่กว่าที่เธอได้กลิ่นในตอนแรกเสียอีก
เขาเมามาก! เขาดื่มมากขนาดไหน?
“ปล่อยฉัน!” หลิง อี้หรานตะโกน
มือของเขายังคงกอดเธอไว้แน่น “บอกผมที ผมจะหาเธอเจอได้ที่ไหน? ผมตามหาเธอมานานแล้ว แต่ผมกลับหาเธอไม่เจอ! ผมหาเธอไม่เจอ...”
อี้หรานตัวสั่น หรือ... กู้ ลี่เฉินเข้าใจผิดว่าเธอเป็นคนอื่น? เธอไม่คิดว่าเขาจะพูดคำเหล่านี้กับเธอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย
มาอัพต่อไวๆน๊าา...
สงสารเชียนหยุนมาก แฟนเชี่ยจริง ๆ ช่วยคนรักใส่ร้ายจนต้องเข้าคุกตั้งสามปี ส่วนตัวมันก็นอนกกคนรักสบายใจ ไม่เชียร์ให้กลับไปอยู่ด้วยเลย ส่วนนางเอก ตอนที่อยู่กับพระเอกน่าจะรีบจัดการถอดเล็บแฟนเก่ากับนังห่าว มันทำอะไรไว้ก็เอาคืนให้หมด...
ชอบมากค่ะ ถ้าจะอ่านจนจบเหลืออีกกี่ตอนคะ ต้องจ่ายเท่าไหร่คะ...