น้ำตา...
ราวกับว่ามีเข็มทิ่มอยู่ในใจ เธอรู้สึกเจ็บปวดกะทันหัน…
“คุณรู้อะไรไหม? ผมคิดถึงคุณมาก… ผมคิดถึงคุณ...” เขาพึมพำขณะที่ใบหน้าของเขาขยับเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อย ๆ ริมฝีปากของเขาเกือบจะสัมผัสกับริมฝีปากของเธอ
เพียะ!
เสียงตบดังขึ้นชัดเจนในความมืด
หลิง อี้หรานหอบเล็กน้อย เธอรู้สึกถึงอาการปวดแสบปวดร้อนที่ฝ่ามือของเธอ บ่งบอกได้ว่าเธอตบเขาแรงแค่ไหน
ใบหน้าของกู้ ลี่เฉินเป็นรอยแดงช้ำ อากาศรอบตัวเขาหยุดนิ่ง
มีเพียงความเงียบงำปกคลุม
เขาก็ค่อย ๆ หันหน้ามาสบตากับเธอ ดวงตาที่ดูเศร้าโศกกลับดูเป็นปกติอีกครั้ง
เขาค่อย ๆ คลายอ้อมกอดออกและไม่พูดอะไร จากนั้นจึงหันหลังและเดินโซเซไปที่รถที่จอดอยู่ใกล้ ๆ
ขณะเดียวกัน หลิง อี้หรานเอามือขึ้นแนบศีรษะที่ยังคงสั่นอยู่
ทำไมเธอถึงปวดหัวเมื่อเห็นน้ำตาของกู้ ลี่เฉิน? ราวกับว่าเธอถูกกระตุ้นโดยบางสิ่งบางอย่าง ความรู้สึกแย่ ๆ ได้ก่อตัวขึ้นในหัวใจของเธอ
ทำไม... เธออารมณ์เสียอย่างนั้นเหรอ? ราวกับว่าร่างกายของเธอไม่ต้องการเห็นเขาร้องไห้
แม้แต่ตัวเธอเองก็ไม่สามารถอธิบายได้ว่าทำไมเธอถึงรู้สึกแบบนี้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย
มาอัพต่อไวๆน๊าา...
สงสารเชียนหยุนมาก แฟนเชี่ยจริง ๆ ช่วยคนรักใส่ร้ายจนต้องเข้าคุกตั้งสามปี ส่วนตัวมันก็นอนกกคนรักสบายใจ ไม่เชียร์ให้กลับไปอยู่ด้วยเลย ส่วนนางเอก ตอนที่อยู่กับพระเอกน่าจะรีบจัดการถอดเล็บแฟนเก่ากับนังห่าว มันทำอะไรไว้ก็เอาคืนให้หมด...
ชอบมากค่ะ ถ้าจะอ่านจนจบเหลืออีกกี่ตอนคะ ต้องจ่ายเท่าไหร่คะ...