พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 666

“แล้วถ้าคนร้ายจับเธอไปด้วยล่ะ” เธอได้เสียงของเด็กน้อย แต่เธอกลับมองไม่เห็นใบหน้าของเขา

“ไม่ พวกมันจับเราไม่ได้หรอก!” เด็กหญิงตัวน้อยโต้กลับทันที

เด็กน้อยมองเธออย่างครุ่นคิดโดยไม่พูดอะไร

ผ่านไปครู่หนึ่ง เด็กหญิงตัวน้อยก็พึมพำ “ถ้าฉันถูกจับได้ อย่างน้อย… อย่างน้อยเราก็อยู่เป็นเพื่อนกันได้ ฉันไม่กลัวหรอก!”

เด็กหญิงตัวเล็กจับมือเด็กชายเอาไว้แน่น กำไลเงินคู่หนึ่งบนข้อมือที่เรียวบางของเธอนั้นโดดเด่นเป็นพิเศษ

เด็กหญิงตัวเล็กและเด็กชายวิ่งไปตามถนนบนเนินเขาที่ขรุขระ เด็กน้อยมักจะถูกเอาอกเอาใจ ถึงเขาจะมีร่างกายที่แข็งแรง แต่เขาก็ไม่พบเจอกับสถานการณ์เช่นนี้มาก่อน

เด็กหญิงตัวเล็กนำทางไปพร้อมกับจับมือของเขาไว้แน่น

ทันใดนั้น เด็กชายก็ลื่นล้มลงจากเนินเขา ทำให้เด็กหญิงตัวเล็กที่จับมือเขาไว้ก็ลื่นล้มลงไปเช่นกัน ร่างของเธอลื่นตกลงไปติดอยู่ในกิ่งไม้เล็ก ๆ ที่งอกออกมาจากด้านข้างของเนินเขา

มือซ้ายของเด็กหญิงตัวเล็กยังคงจับมือของเด็กชายไว้แน่น เท้าของเด็กชายลอยล่องอยู่ในอากาศ เขาต้องการจะกลับขึ้นไปบนเนินแต่กลับรู้สึกสิ้นหวัง ทางลาดนั้นสูงชันมากจนเขาคิดว่าเขาจะไม่สามารถกลับขึ้นไปได้อีก

ใบหน้าของเด็กชายเต็มไปด้วยความกลัว จากนั้นความกลัวก็รุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ ในขณะที่เขากลัวว่าเด็กหญิงตัวเล็กที่จับมือของเขาอยู่จะทิ้งเขาไป

ถ้าเธอปล่อยเขาไป เธอจะสามารถปีนกลับขึ้นไปบนเนินเขาได้อย่างง่ายดาย ในขณะที่เขาจะตกลงไปที่ก้นบึ้งของหุบเขา

เขาเกิดในตระกูลกู้และได้รับการศึกษาดีเลิศตั้งแต่เด็ก พ่อของเขามักจะเล่าถึงด้านมืดของมนุษย์ให้เขาฟัง ดังนั้นเขาจึงรู้ว่าหลายคนยอมสละชีวิตของผู้อื่นเพื่อตนเอง

นอกจากนี้ เขาและเธอต่างเป็นคนแปลกหน้า ถ้าเธออยากจะปล่อยมือและทิ้งเขาไป มันก็เป็น... เรื่องธรรมดา