พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 669

“หนึ่งปีเหรอ?” ชิน เหลียนอีร้องเสียงหลง “แล้วการแต่งงานของเธอกับอี้ จิ่นหลีจะถูกเลื่อนออกไปหนึ่งปีด้วยเหรอ?”

หลิง อี้หรานพยักหน้า “ฉันยังไม่ได้คุยเรื่องนี้กับจิน ฉันจะคุยกับเขาคืนนี้แล้วดูว่าเขาจะคิดยังไง” แต่เธอคิดว่าเขาจะเห็นด้วย

เขายอมทำทุกอย่างตามคำขอร้องของเธอนับตั้งแต่ที่พวกเขาเริ่มคบกัน

ชิน เหลียนอีมองไปที่ใบหน้าซีดเซียวของเพื่อนและพูด “ทำไมเราไม่ไปห้างสรรพสินค้ากันล่ะ? ไป๋ ทิงซินขอให้ฉันไปเจอเขาที่นั่น เขาบอกว่าเขาสั่งเสื้อผ้าให้ฉันไปรับที่ร้านในห้างสรรพสินค้า”

ชิน เหลียนอีไม่อยากทำตัวเด่นในการประชุม งานเลี้ยง และงานอื่น ๆ แต่ไป๋ ทิงซินยังคงลากเธอไปร่วมงานเลี้ยงต่าง ๆ ราวกับว่าเขาต้องตัวติดเธอตลอดเวลา

สิ่งที่น่าโมโหที่สุดคือตอนที่เธอโต้เถียงว่าเธอกำลังยุ่งกับงานและต้องทำงานล่วงเวลาหรืออะไรสักอย่าง เขามักจะส่งยิ้มมาและพูดว่าไม่เป็นไร จากนั้นเธอก็ได้รับโทรศัพท์จากหัวหน้าที่บอกว่าไม่ต้องทำงานล่วงเวลา

เธอรู้ว่าไป๋ ทิงซินคุยกับเจ้านายของเธอตลอด

พวกเธอไปที่ห้างสรรพสินค้าบริเวณใกล้เคียง ชิน เหลียนอีเข้าไปที่ร้านเพื่อไปรับเสื้อผ้าของเธอกับหลิง อี้หราน

แน่นอนว่าเสื้อผ้าที่ไป๋ ทิงซินเลือกไม่ใช่แบรนด์ธรรมดา แต่เป็นแบรนด์หรูยี่ห้อชั้นนำที่แม้แต่เสื้อผ้าธรรมดา ๆ ยังมีราคาหลายหมื่นดอลลาร์ ร่วมถึงเสื้อผ้าที่มีราคาหลายแสนหรือหลายล้านเหรียญต่างก็มีอยู่ในร้านนี้

ชิน เหลียนอีบอกชื่อของไป๋ ทิงซินแก่พนักงาน ทันใดนั้น ผู้ช่วยฝ่ายขายกยิ้มออกมาทันที เธอหยิบเสื้อผ้าออกมาให้ชิน เหลียนอีลองสวมดู

“รอฉันที่นี่นะ อี้หราน” ชิน เหลียนอีพูด

หลิง อี้หรานพยักหน้า “อืม”

เธอกำลังเดินสำรวจรอบร้าน ทันใดนั้นเธอก็ได้ยินเสียงมาจากทางเข้าร้านที่อยู่ข้างหลังเธอ “คุณซื้อเสื้อผ้าและกระเป๋าให้ฉันมากเกินไปหรือเปล่าคะ ลี่เฉิน? คุณไม่จำเป็นต้องซื้อของราคาแพงขนาดนี้ก็ได้”