พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 681

ดวงตาของอี้ จิ่นหลีเป็นประกายขณะที่เขาหลุบตาลงต่ำ “บางทีเขาอาจจะรู้สึกแย่หลังจากใส่ร้ายพี่ เขาเดินทางไปต่างประเทศแล้วและถ้าเขาไม่อยากกลับมา เราก็คงจะจับเขาได้ไม่ง่ายขนาดนี้ เขายอมกลับมาเมื่อเขารู้ว่าพวกเรากำลังสอบสวนคดีนี้อีกครั้ง”

แน่นอนว่าสิ่งที่เขาไม่ได้พูดออกไปก็คือว่าน หยวี่หมิงเต็มใจที่จะยอมจำนนเพราะเขาใช้วิธีการมากมายในการบีบบังคับให้ชายคนนั้นทำเช่นนี้

“รู้สึกแย่เหรอ?” หลิง อี้หรานถอนหายใจ “เขามาขอโทษเพียงเพราะเขารู้สึกแย่งั้นเหรอ? มันเหมือนกับการฆ่าใครสักคนและขอการอภัยจากเหยื่อ คุณไม่คิดว่ามันไร้สาระเหรอ? ฉันไม่ได้ตายในคุก แต่ถ้าฉันตายในคุก ฉันก็คงไม่ได้มายืนอยู่ต่อหน้าเขาแบบนี้!”

คำพูดของเธอบีบหัวใจเขาอย่างแรงและทำให้เขาหายใจลำบาก

“ถ้าอย่างนั้น... พี่จะไม่ยกโทษให้เขาใช่ไหม?” อี้ จิ่นหลีพึมพำถาม

“ใช่ ฉันจะไม่มีวันให้อภัยผู้ชายที่ทำร้ายฉันขนาดนี้!” หลิง อี้หรานตอบโดยไม่ได้สังเกตุท่าทางที่ผิดปกติของอี้ จิ่นหลี

เธออยู่ในความทุกข์ทรมานจากการถูกใส่ร้ายมายาวนาน “เขากล้าดียังไงถึงมาขอให้ฉันยกโทษให้? เขากล้าดียังไง? ถ้าการคุกเข่าและขอโทษคือวิธีแก้ปัญหา แล้วทำไมต้องมาลากกฎหมายมาเกี่ยวข้องด้วย? ฉันจะไม่ยกโทษให้เขา ไม่เด็ดขาด เขาทำลายชีวิตของฉัน!”

“หยุด!” อี้ จิ่นหลียื่นแขนออกไปโอบกอดหลิง อี้หราน “อี้หราน หยุดพูดแบบนี้เถอะ ถ้าพี่ไม่อยากเจอเขาอีก พี่ก็จะไม่ได้เห็นเขาอีก ถ้าพี่ต้องการให้เขาได้ชดใช้ในสิ่งที่เขาทำ เขาก็จะได้ชดใช้!”

‘หยุดพูดแบบนั้นสักที!’

ถ้าเธอรู้ความจริง เธอคงจะไม่พูดแบบนี้กับว่าน หยวี่หมิง แต่คงพูดกับเขาแทน!

‘ถ้าฉันรู้สึกสงสารเธอบ้างสักนิดในตอนนั้น เรื่องมันคงจะไม่เป็นแบบนี้!’

หลิง อี้หรานสะอื้นไห้ในอ้อมแขนของอี้ จิ่นหลี “จิน ทำไมคุณถึงคิดว่าธรรมชาติของมนุษย์เป็นสิ่งที่ชั่วร้ายล่ะ? มันง่ายนักเหรอที่จะให้คนอื่นเสียสละชีวิตของเขาเพื่อตัวคุณเอง? ถึงเขาจะกลับมาด้วยความเต็มใจและยอมรับการพิจารณาคดี แต่ฉันก็ไม่สามารถเอาช่วงเวลานั้นที่เขาทำลายทิ้งกลับคืนมาได้!”

เว้นแต่เวลาจะย้อนเวลากลับไปได้ แม้ว่าเขาจะถูกตัดสินให้จำคุกตลอดชีวิต แต่มันก็ไร้ความหมายสำหรับเธอ

อี้ จิ่นหลีรู้สึกถึงเสื้อที่เปียกปอนของเขา