ความไม่สบายใจของเธอเพิ่มขึ้นพร้อมกับความเปราะบางของเขา
“ทำไมถึงพูดแบบนั้นล่ะ?”
“บอกสิว่าจะไม่ทรยศฉัน ตกลงไหม?” น้ำเสียงของเขาแหบแห้งและฟังดูเว้าวอน
ชั่วขณะหนึ่ง เธอรู้สึกวิตกกังวลและเจ็บปวดในหัวใจ
‘เขาคืออี้ จิ่นหลี! ทำไมเขาถึงใช้น้ำเสียงแบบนั้นขอร้องให้ฉันอย่าทรยศเขาล่ะ?’
เธอมองผ่านเขาไปเห็นแผ่นจารึกที่อยู่ข้างหลังเขา
เธอรู้ว่ามันเป็นแผ่นจารึกของพ่อเขา คนที่มีตาอ่อนโยนเลือกความตายเพราะคนรักที่ทอดทิ้งเขา
นั่น... เป็นการทรยศ
พ่อของเขาถูกแม่หักหลัง
จากนั้นเขาก็ถูกพ่อหักหลังที่ทิ้งเขาให้อยู่ตามลำพังในโลกนี้
ดวงตาของเขายังคงจับจ้องมาที่เธอ รอให้เธอตอบเขา
เธอรู้สึกเศร้าใจ ดูเหมือนว่าเขาจะได้ทุกอย่างที่เขาต้องการ แต่ใครจะรู้ว่าเขามีบาดแผลลึกที่ฝังใจถึงขนาดนี้
ตอนนี้เธออยากจะปลอบโยนความอ่อนแอและบาดแผลของเขา
“ฉันจะไม่ทรยศคุณ” ดวงตาของเธอสบตากับเขาขณะที่เธอพูดด้วยน้ำเสียงมั่นใจ
“จริงนะ?” เขาพึมพำ น้ำเสียงของเขาฟังดูเบามาก
“จริงสิ” เธอตอบ
วินาทีถัดมา แก้มของเขาก็สัมผัสเข้ากับฝ่ามือของเธอ ราวกับว่าความอบอุ่นจากมือของเธอทำให้ร่างกายของเขาอบอุ่น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย