พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 729

ข้อนิ้วของเธอบิดเล็กน้อยซึ่งเขารู้ว่ามาจากตอนที่กระดูกนิ้วของเธอถูกทุบในคุก

การปอกผลไม้อาจเป็นเรื่องง่ายสำหรับเธอในอดีต แต่กลับกลายเป็นเรื่องที่ลำบากสำหรับเธอในตอนนี้

ตอนนี้เธอกำลังปอกแอปเปิ้ลให้เขาด้วยความยากลำบาก

‘เพราะฉะนั้นเธอต้องมีฉันอยู่ในใจ เธอเคยพูดมาก่อนว่าฉันเป็นคนเดียวที่เธอรัก!’

อี้ จิ่นหลีบอกตัวเองอยู่เสมอในขณะที่ดวงตาสดใสของเขาจ้องมองดูการเคลื่อนไหวของมือเธอ ราวกับว่ากำลังบอกตัวเองว่าเธอห่วงใยเขามากแค่ไหน

ในที่สุดเธอก็ปอกแอปเปิลในมือเสร็จแล้ว หลิง อี้หรานถอนหายใจด้วยความโล่งอก เธอยื่นแอปเปิ้ลให้อี้ จิ่นหลีแล้วพูดว่า “เสร็จแล้ว ของคุณ”

เขาหยิบแอปเปิ้ลแล้วกัด เนื้อหวานของแอปเปิ้ลอยู่ในปากของเขา

“หวานไหม?” เธอถาม

“หวาน” เขาตอบ

“ฉันก็จะกินเหมือนกัน” เธอหยิบแอปเปิ้ลอีกลูกขึ้นมาโดยตั้งใจจะปอกมัน

แต่เขากลับเหยียดแขนยาวออกและรวบรวมเธอไว้ในอ้อมแขนของเขา “ทำไมต้องปอกอีกลูกด้วย?”

“เอ๊ะ?” เธออึ้งไปครู่หนึ่ง จากนั้นเธอมองดูเขาแทะแอปเปิลอีกซีกหนึ่ง ก่อนจะป้อนแอปเปิ้ลให้เธอด้วยปากของเขาแล้วจูบเธอ

เนื้อของแอปเปิลถูกส่งเข้าไปในปากของเธอ ความหวานของผลไม้และรสจูบทำให้เอรู้สึกเคลิบเคลิ้ม

เมื่อเขาผละจูบออกจากริมฝีปากบาง ใบหน้าของหลิง อี้หรานก็เปลี่ยนเป็นสีแดง

“หวานไหม?” เสียงพึมพำเบา ๆ ดังขึ้นข้างลำหูของเธอ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย