ข้อนิ้วของเธอบิดเล็กน้อยซึ่งเขารู้ว่ามาจากตอนที่กระดูกนิ้วของเธอถูกทุบในคุก
การปอกผลไม้อาจเป็นเรื่องง่ายสำหรับเธอในอดีต แต่กลับกลายเป็นเรื่องที่ลำบากสำหรับเธอในตอนนี้
ตอนนี้เธอกำลังปอกแอปเปิ้ลให้เขาด้วยความยากลำบาก
‘เพราะฉะนั้นเธอต้องมีฉันอยู่ในใจ เธอเคยพูดมาก่อนว่าฉันเป็นคนเดียวที่เธอรัก!’
อี้ จิ่นหลีบอกตัวเองอยู่เสมอในขณะที่ดวงตาสดใสของเขาจ้องมองดูการเคลื่อนไหวของมือเธอ ราวกับว่ากำลังบอกตัวเองว่าเธอห่วงใยเขามากแค่ไหน
ในที่สุดเธอก็ปอกแอปเปิลในมือเสร็จแล้ว หลิง อี้หรานถอนหายใจด้วยความโล่งอก เธอยื่นแอปเปิ้ลให้อี้ จิ่นหลีแล้วพูดว่า “เสร็จแล้ว ของคุณ”
เขาหยิบแอปเปิ้ลแล้วกัด เนื้อหวานของแอปเปิ้ลอยู่ในปากของเขา
“หวานไหม?” เธอถาม
“หวาน” เขาตอบ
“ฉันก็จะกินเหมือนกัน” เธอหยิบแอปเปิ้ลอีกลูกขึ้นมาโดยตั้งใจจะปอกมัน
แต่เขากลับเหยียดแขนยาวออกและรวบรวมเธอไว้ในอ้อมแขนของเขา “ทำไมต้องปอกอีกลูกด้วย?”
“เอ๊ะ?” เธออึ้งไปครู่หนึ่ง จากนั้นเธอมองดูเขาแทะแอปเปิลอีกซีกหนึ่ง ก่อนจะป้อนแอปเปิ้ลให้เธอด้วยปากของเขาแล้วจูบเธอ
เนื้อของแอปเปิลถูกส่งเข้าไปในปากของเธอ ความหวานของผลไม้และรสจูบทำให้เอรู้สึกเคลิบเคลิ้ม
เมื่อเขาผละจูบออกจากริมฝีปากบาง ใบหน้าของหลิง อี้หรานก็เปลี่ยนเป็นสีแดง
“หวานไหม?” เสียงพึมพำเบา ๆ ดังขึ้นข้างลำหูของเธอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย
มาอัพต่อไวๆน๊าา...
สงสารเชียนหยุนมาก แฟนเชี่ยจริง ๆ ช่วยคนรักใส่ร้ายจนต้องเข้าคุกตั้งสามปี ส่วนตัวมันก็นอนกกคนรักสบายใจ ไม่เชียร์ให้กลับไปอยู่ด้วยเลย ส่วนนางเอก ตอนที่อยู่กับพระเอกน่าจะรีบจัดการถอดเล็บแฟนเก่ากับนังห่าว มันทำอะไรไว้ก็เอาคืนให้หมด...
ชอบมากค่ะ ถ้าจะอ่านจนจบเหลืออีกกี่ตอนคะ ต้องจ่ายเท่าไหร่คะ...