พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 73

"ใครบอกว่าเราซื้อไม่ได้กัน? ฉันซื้อได้... " ชิน เหลียนอี แทบจะกัดฟันทนและซื้อชุดเสื้อผ้าเพื่อระบายความโกรธของเธอและทำให้พนักงานหยุดดูถูกพวกเขา

หลิง อี้หราน รั้งเธอไว้ทันและพูดกับหัวหน้าพนักงาน "เราเข้าไปดูในร้านไม่ได้เหรอ?"

"คุณสองคนเข้ามาในร้านซึ่งมันห่างไกลจากรายได้ของพวกคุณมาก คุณอาจมาที่นี่เพื่อสร้างปัญหาและดิฉันแค่ปกป้องสิทธิ์ของลูกค้าท่านอื่น ๆ ในร้าน" หัวหน้าพนักงานทำราวกับว่าเขาเป็นคนมีเหตุผล

หลิง อี้หราน ตอบทันทีว่า "แต่คุณไม่มีหลักฐานใด ๆ อันที่จริงคุณกำลังเลือกปฏิบัติอย่างชัดเจนกับเราโดยไม่มีเหตุผลที่ดีเลย คุณเพิ่งพูดอะไร ฉันได้บันทึกไว้แล้ว ฉันคิดว่า นี่น่าจะเป็นหลักฐานชั้นดีในการที่ฉันจะส่งมอบให้กับผู้บริหารของทางห้างสรรพสินค้านี้"

“คุณ ... ” ใบหน้าของหัวหน้างานเปลี่ยนเป็นสีแดงทันที เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าอีกฝ่ายจะบันทึกคำพูดของเขาเอาไว้

"หลิง อี้หราน พอเถอะ เธอเป็นแค่คนกวาดถนน ทำไมเธอถึงมาที่นี่เพื่อดูเสื้อผ้า เธอยังคิดถึงวันที่เธอเคยได้ใส่ชุดพวกนี้อย่างนั้นเหรอ?" เซียว จื่ออี้ พูดอย่างเยาะเย้ย "ถ้าเธอต้องการเสื้อผ้าพวกนี้จริง ๆ ฉันก็สงสารเธอนะและจะซื้อชุดให้เธอเอง"

"ทำไมล่ะ? คนงานสุขาภิบาลไม่สามารถมาที่นี่เพื่อดูรอบ ๆ และเลือกซื้อเสื้อผ้าได้อย่างนั้นเหรอ? หรือตระกูลเซียวคิดว่าคนงานสุขาภิบาลนั้นต้อยต่ำกว่าคนอื่น ๆ ? หากประชาชนรู้ว่าตระกูลเซียวมองคนงานสุขาภิบาลด้วยวิธีนี้ ฉันก็ไม่แน่ใจว่าพวกเขาจะรู้สึกอย่างไรกับมัน"

หลิง อี้หราน กล่าวคำพูดของเธอด้วยท่าทีที่ไม่ถ่อมตัวหรือหยิ่งผยอง เธอเชื่อมโยงพฤติกรรมส่วนตัวของเซียว จื่อฉี กับตระกูลเซียวโดยตรง

ทันใดนั้นใบหน้าของเซียว จื่ออี้ ก็เปลี่ยนเป็นสีแดงเหมือนกับหัวหน้างาน ในขณะที่เธอไม่สามารถหาอะไรมาหักล้างคำพูดของหลิง อี้หราน ได้

หากพวกเขาเปิดเผยต่อสาธารณะจริง ๆ ว่าคนงานสุขาภิบาลนั้นต้อยต่ำ พวกเขาจะได้รับความเดือดดั่งไฟลุกโชนไปทั่วทั้งโลกอินเทอร์เน็ตก่อนสิ้นพรุ่งนี้

"จื่ออี้พูดแค่เรื่องเดียวทำไมต้องจริงจังขนาดนี้กันล่ะ?" ห่าว อี้เหมิง ที่เงียบมาตลอด จู่ ๆ ก็พูดอย่างเย็นชาว่า "คนงานสุขาภิบาลสามารถซื้อเสื้อผ้าที่นี่ได้ แต่ฉันแค่สงสัยว่า คุณจะซื้ออันไหนถ้าคุณไม่ได้จะซื้ออะไรก้อย่าไปรบกวนธุรกิจของคนอื่นเขา”

"อันนี้ก็ดีนะ" หลิง อี้หราน ยกมือขึ้นและชี้ไปที่ชุดที่มีป้ายราคา 4.8 ล้านหยวน แขวนอยู่ที่หน้าต่างตู้ “คุณเซียวไม่ได้เพิ่งบอกว่าเธอต้องการซื้อชุดให้ฉันใช่ไหม? ถ้าอย่างนั้นเรามารับชุดนี้กันเถอะ”