‘ไม่... มันไม่เคยว่างเปล่าแบบนี้ หน้าสุดท้ายจะต้องมีรูปของฉันอยู่’
มันคือรูปถ่ายของเธอในชุดดอกไม้ที่เขาเคยคิดว่าดูดีและขอรูปนั้นมาจากเธอ
รูปภาพนั้นถูกเก็บไว้ในอัลบั้มรูปของเขา มันทำให้เธอรู้สึกประหลาดใจ
จากนั้นเธอก็พบสร้อยข้อมือเงินเส้นเล็กที่อยู่ตรงสันอัลบั้มภาพ
เธอจดจ่ออยู่กับอัลบั้มรูปจนลืมสร้อยข้อมือ
‘สร้อยข้อมือนี้…’ หลิง อี้หรานรู้สึกอึดอัดขึ้นในหัวใจของเธอ ‘ฉันจำได้ว่านี่เป็นสร้อยข้อมือที่กู้ ลี่เฉินพกติดตัวไปทุกที่ ทำไมมันถึงมาอยู่กับจิน?’
‘ไม่ สร้อยข้อมือนี้... ไม่ใช่ของกู้ ลี่เฉิน!’
หลิง อี้หรานหยิบสร้อยข้อมือเงินขนาดเล็กขึ้นมา สร้อยข้อมือเงินเส้นนี้มีรูปแบบและขนาดเดียวกันกับอันนั้น แต่มันดูคล้ำมากกว่าสร้อยข้อมือเส้นนั้นมาก พื้นผิวดูดำกว่าเล็กน้อย ไม่เหมือนกับสร้อยข้อมือนั้น สร้อยข้อมือที่กู้ ลี่เฉินพกติดตัวไปกับเขาและมักใช้นิ้วถูไปมา ดังนั้นมันจึงสว่างมากกว่า
‘งั้นสร้อยข้อมือนี้...’
ทันใดนั้นเธอก็นึกถึงกล่องเครื่องประดับที่คุณยายทิ้งไว้ให้
‘ฉันไม่เห็นสร้อยข้อมือเส้นเล็ก ๆ ที่อยู่คู่กับสร้อยข้อมือเส้นนั้นเลย แล้วถ้า... นี่คือสร้อยข้อมือล่ะ?’
‘ทำไม... มันถึงอยู่ในห้องของจิน?’
จู่ ๆ เธอก็รู้สึกไม่สบายใจ ราวกับว่ามีบางอย่างที่เธอไม่รู้เกิดขึ้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย
มาอัพต่อไวๆน๊าา...
สงสารเชียนหยุนมาก แฟนเชี่ยจริง ๆ ช่วยคนรักใส่ร้ายจนต้องเข้าคุกตั้งสามปี ส่วนตัวมันก็นอนกกคนรักสบายใจ ไม่เชียร์ให้กลับไปอยู่ด้วยเลย ส่วนนางเอก ตอนที่อยู่กับพระเอกน่าจะรีบจัดการถอดเล็บแฟนเก่ากับนังห่าว มันทำอะไรไว้ก็เอาคืนให้หมด...
ชอบมากค่ะ ถ้าจะอ่านจนจบเหลืออีกกี่ตอนคะ ต้องจ่ายเท่าไหร่คะ...