ตอนนี้เธอยังคงไว้ทุกข์ให้กับคุณยายและเพิ่งเลย 49 วันที่คุณยายจากไป ดังนั้นเธอจึงไม่ต้องการแต่งกายด้วยสีสันสดใส
เธอทารองพื้นเล็กน้อยและแต่งหน้าแบบบางเบา
เนื่องจากนิ้วมือของเธอไม่คล่องแคล่วนัก เธอจึงพยายามทำอย่างประณีตบรรจง
เธอมองดูที่นิ้วของเธอและยิ้มเล็กน้อย นิ้วของเธอไม่สามารถฟื้นตัวได้เหมือนเมื่อก่อน แต่ตอนนี้นิ้วของเธอก็ดีขึ้นมาก
‘ตอนนี้ฉันได้ปล่อยกู้ ลี่เฉินไปแล้ว จากนี้ไปฉันจะจับมือจินเท่านั้น!’
หลิง อี้หรานยืนขึ้นและกำลังจะออกจากห้อง แต่เธอกลับสังเกตเห็นประตูที่เชื่อมระหว่างห้องนอนทั้งสองเปิดออกทางหางตา
‘จินไม่ค่อยได้กลับไปที่ห้องนอนของเขา เขามักจะมานอนด้วยกันที่ห้องของฉัน’
หลิง อี้หรานก้าวไปข้างหน้าโดยตั้งใจจะปิดประตู แต่เมื่อเธอเดินไปถึงประตู เธอกลับก้าวเข้าไปในห้องนอนของเขา
“จิน?” เธอร้องเรียก แต่กลับไม่มีใครอยู่ในห้อง
‘เขาไม่อยู่ในห้อง เขากำลังทำเค้กอยู่ในห้องครัวที่ชั้นล่างหรือเปล่า?’
เธอจำได้ว่าเขาบอกว่าเขาจะใช้เวลาทั้งวันกับเธอที่บ้าน
หลิง อี้หรานกำลังจะหันหลังกลับไป แต่เธอกลับเหลือบเห็นอัลบั้มรูปในตู้ใกล้ ๆ
อัลบั้มภาพถูกเปิดทิ้งไว้ ในนี้มีรูปถ่ายของอี้ จิ่นหลีและพ่อของเขาตอนที่เขายังเด็ก!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย
มาอัพต่อไวๆน๊าา...
สงสารเชียนหยุนมาก แฟนเชี่ยจริง ๆ ช่วยคนรักใส่ร้ายจนต้องเข้าคุกตั้งสามปี ส่วนตัวมันก็นอนกกคนรักสบายใจ ไม่เชียร์ให้กลับไปอยู่ด้วยเลย ส่วนนางเอก ตอนที่อยู่กับพระเอกน่าจะรีบจัดการถอดเล็บแฟนเก่ากับนังห่าว มันทำอะไรไว้ก็เอาคืนให้หมด...
ชอบมากค่ะ ถ้าจะอ่านจนจบเหลืออีกกี่ตอนคะ ต้องจ่ายเท่าไหร่คะ...