พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 789

‘แต่ว่า...’ หลิง อี้หรานก้มศีรษะลงและมองไปที่ท้องแบนของเธอ

‘ฉันอาจจะไม่มีลูกเป็นของตัวเองด้วยซ้ำ เป็นเพราะร่างกายของฉันในอดีตที่ไม่สามารถตั้งครรภ์ได้’

‘ตอนนี้ร่างกายของฉันหายดีแล้ว แต่ฉันก็เหนื่อยทั้งกายและใจจนไม่กล้าที่จะเชื่อในสิ่งที่เรียกว่าความรักอีกต่อไป!’

หลิง อี้หรานไปที่ร้านอาหารเล็กหลังจากเลยหนึ่งทุ่มไปแล้ว เธอพยายามหลีกเลี่ยงชั่วโมงเร่งด่วนในช่วงตอนเย็น

“มาแล้วเหรอ?!” เมื่อโจว เชียนหยุนเห็นหลิง อี้หราน เธอก็รีบเดินมาหาอี้หรานทันที เมื่อมองดูใบหน้าที่ผอมซูบของอี้หราน เธอก็ถามว่า “เธอกินข้าวหรือยัง? มากินอะไรที่ร้านของฉันไหม?”

หลิง อี้หรานคิดเกี่ยวกับมันและพูดว่า “ถ้าอย่างนั้น ขอบะหมี่หนึ่งถ้วยค่ะ ฉันไม่ได้กินมันมานานแล้ว”

“ได้เลย รอสักครู่นะ” โจว เชียนหยุนพูดก่อนสั่งให้พนักงานในครัวทำบะหมี่ให้อี้หราน

เพียงเวลาไม่นาน ชามก๋วยเตี๋ยวที่มีส่วนผสมมากมายก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าอี้หราน “กินสิ คิดเสียว่าเราฉลองวันเกิดเธอย้อนหลัง!”

“ขอบคุณค่ะ” หลิง อี้หรานพูดขึ้นขณะที่เธอก้มศีรษะลงและเริ่มกินบะหมี่อย่างเงียบ ๆ

โจว เชียนหยุนไม่ได้รบกวนเธออีกต่อไปและหันกลับทักทายลูกค้าคนอื่น ๆ เธอทำความสะอาดและแก้ไขความยุ่งเหยิงในร้านอาหาร

เมื่อเห็นว่าหลิง อี้หรานกินบะหมี่เสร็จแล้ว โจว เชียนหยุนก็นั่งลงที่โต๊ะอีกครั้ง

“เกิดอะไรขึ้นเมื่อวานนี้?” โจว เขียนหยุนถามด้วยความเป็นห่วง

“มีบางอย่างเกิดขึ้น ฉันเลิกกับอี้ จิ่นหลีและตอนนี้ก็ย้ายออกมาจากคฤหาสน์อี้แล้ว” หลิง อี้หรานพูด อย่างใจเย็น

หลังจากผ่านมาคืนหนึ่ง เธอก็สามารถพูดเรื่องนี้ได้อย่างใจเย็นขึ้น เธอคิดว่าเธอสามารถทิ้งความสัมพันธ์ของเธอกับเขาไว้ข้างหลังได้