พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 788

อย่างน้อยตอนนี้เธอก็มีใบอนุญาติทนายความ ดังนั้นเธอจึงสามารถกลับไปทำงานที่เธอรักได้!

“งั้นฉันจะไปกับเธอ วันนี้ฉันเลยเอารถมาด้วย เราจะได้เดินทางสะดวก” ชิน เหลียนอีกล่าว

ทั้งสองคนไปหาตัวแทนที่ปล่อยบ้านเช่า เนื่องจากหลิง อี้หรานไม่ได้กำหนดรายละเอียดอะไรมากมาน เธอจึงใช้เวลาไม่นานในการหาบ้านที่เหมาะสม

พวกเขาไปดูบ้านในตอนเช้าและเซ็นสัญญาเช่ากับเจ้าของบ้านในตอนบ่าย

ค่าใช้จ่าย 1,700 ดอลลาร์ต่อเดือน การเดินทางก็ค่อนข้างสะดวก แถมยังมีร้านสะดวกซื้อและร้านอาหารในบริเวณใกล้เคียงอีกด้วย

แต่ชิน เหลียนอีกลับพบว่าผู้คนในละแวกนี้มีค่อนข้างหลากหลายชนชั้น เธอจึงกังวลว่าเพื่อนของเธอจะต้องพบกับความอันตราย

หลิง อี้หรานพูดเกี่ยวกับเรื่องนั้นว่า “ฉันไม่ได้จะอยู่ที่นี่ตลอดชีวิตสักหน่อย แค่พักที่นี่ชั่วคราวจนกว่าฉันจะมีรายได้ที่มั่นคงมากขึ้น จากนั้นฉันจะย้ายไปที่อื่นและฉันจะพยายามไม่ออกไปไหนในตอนกลางคืน ไม่เป็นอะไรหรอก”

ชิน เหลียนอีคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ‘ในช่วงนี้ก็คงต้องเป็นแบบนี้ไปก่อน’

ในตอนบ่าย ชิน เหลียนอีขับรถพทหลิง อี้หรานย้ายเข้ามาในบ้านเช่า พวกเขาซื้อเครื่องครัวที่จำเป็นและทำความสะอาดบ้านเช่า หลังจากทำงานอย่างหนัก ทุกอย่างก็เกือบจะเรียบร้อยดี

ก่อนที่ชิน เหลียนอีจะจากไป เธอพูดว่า “ถ้าเธอต้องการอะไร โทรหาฉันได้เลยนะ ไม่ต้องอายและอย่าเก็บทุกอย่างไว้คนเดียวเลย”

“เข้าใจแล้ว” หลิง อี้หรานตอบ ตอนที่ชิน เหลียนอีกำลังจะก้าวเท้าออกจากบ้าน อี้หรานก็รีบเดินไปกอดชิน เหลียนอีไว้

“เป็นอะไร?” ชิน เหลียนอีตกตะลึง

“เหลียนอี ฉันดีใจที่มีเธอนะ” หลิง อี้หรานพึมพำ

‘ถ้าไม่ใช่เพราะเหลียนอี บางทีฉันอาจจะอยู่ในสภาพที่เลวร้ายที่ป้ายรถเมล์นั้นเมื่อวานนี้’

‘ทุกครั้งที่ฉันตกอยู่ในสถานการณ์ที่สิ้นหวัง เหลียนอีก็จะปรากฏตัวอยู่เคียงข้างฉันเสมอ!’

‘เหลียนอีคอยดึงฉันออกจากขุมนรกครั้งแล้วครั้งเล่า’

ชิน เหลียนอีลูบหลังเพื่อนของเธอเบา ๆ “ฉันบอกเธอแล้วไงว่าเราจะเป็นเพื่อนกันตลอดไป ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เธอจะมีฉันอยู่ข้าง ๆ เสมอ!”

“อื้ม” หลิง อี้หรานตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่นเล็กน้อย

‘ฉันเป็นหนี้เหลียนอีมาตลอด และเมื่อไหร่ที่เหลียนอีต้องการฉัน ฉันจะใช้เวลาทั้งหมดที่มีตอบแทนความเมตตาของเหลียนอี!’

…

หลังจากชิน เหลียนอีออกไปแล้ว หลิง อี้หรานก็มองไปรอบ ๆ บ้านเช่าที่มีขนาดใกล้เคียงกับบ้านหลังก่อนหน้าของเธอ แต่ที่นี่มีห้องครัวแยกต่างหาก

หนึ่งห้องนอน หนึ่งห้องนั่งเล่น หนึ่งห้องครัวและหนึ่งห้องน้ำ 1,700 ดอลลาร์เป็นราคาที่เธอต่อรองมาได้

‘ฉันกลับมาอยู่คนเดียวอีกครั้ง!’

‘ไม่มีอะไรแตกต่างจากเดิม!’

‘เมื่อนึกถึงช่วงเวลาที่ได้อยู่กับอี้ จิ่นหลี นั่นเป็นเหมือนความฝัน ความฝันที่ไร้สาระและชั่วคราว หลังจากที่ฉันตื่นนอน ฉันก็กลับมาเป็นฉันคนเดิมแล้ว!’

หลิง อี้หรานออกจากบ้านเช่าแล้วขึ้นรถบัส มุ่งหน้าไปยังร้านอาหารเล็ก ๆ ของโจว เชียนหยุน

เธอบอกให้พี่โจวและอาหยันน้อยไม่ต้องมาหาเธอที่บ้านเมื่อวานนี้และพูดคุยเพียงสองสามคำทางโทรศัพท์ ‘บางทีพี่โจวอาจจะกังวลเกี่ยวกับเธออยู่ และฉันก็ไม่รู้ว่าอาหยันน้อยจะรู้สึกผิดหวังไหม’

เธอได้ยินมาจากพี่โจวว่าอาหยันน้อยใช้ความพยายามอย่างมากในการช่วยเลือกของขวัญวันเกิดให้เธอ!

เมื่อเธอนึกถึงอาหยันน้อย หัวใจของหลิง อี้หรานก็พองโตด้วยความโศกเศร้า เมื่อเธอมองไปที่อาหยันน้อย เธอก็รู้สึกถึงความรักของแม่ เธอยังคิดว่ามันคงจะดีกว่านี้ถ้าเธอสามารถให้กำเนิดเด็กที่ฉลาด หัวไวและน่ารักเหมือนอาหยันน้อยได้