พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 822

บริษัทของเธอสามารถรับโครงการที่ดินที่อยู่อาศัยได้ไม่กี่แห่งและออกแบบบ้านพักอาศัยได้เพียงจำนวนหนึ่งเท่านั้น

“เหลียนอี อย่าฟุ้งซ่าน คนที่เธอกำลังพบในวันนี้คือผู้บริหารของบริษัทอสังหาริมทรัพย์เหล่านั้น” ผู้บริหารชี้แจงเธอ

“เข้าใจแล้วค่ะ” ชิน เหลียนอีตอบรับหลังจากดึงสติของตัวเองกลับมา

เมื่อกลุ่มคนเดินเข้าไปในห้องโถง ชิน เหลียนอีก็หยุดชะงักทันทีเมื่อเห็นร่างที่คุ้นเคย ห่าว อี้เหมิง!

ลูกสาวคนที่สองของครอบครัวห่าว ผู้หญิงคนนี้เป็นคนที่ทำให้อี้หรานต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมากในคุก ชิน เหลียนอีเกลียดเธอเข้าไส้!

แต่ห่าว อี้เหมิงมาจากครอบครัวที่มีอิทธิพล แม้ว่าเธอจะถูกขึ้นแบล็คลิสต์ในวงการบันเทิง แต่เธอก็สามารถกลับมาหาตระกูลห่าว และเข้ารับตำแหน่งสำคัญในห่าว กรุ๊ปได้เสมอ

ห่าว อี้เหมิงดูสง่างามในชุดสูทระดับไฮเอนด์พร้อมกับทรงผมหยักศกยาวตกลงมาบนไหล่ของเธอ วันนี้เธอแต่งหน้าอย่างประณีต

ฝูงชนต่างมารวมตัวกันรอบ ๆ ห่าว อี้เหมิง และพูดคุยกับเธอ

ผู้บริหารที่ยืนอยู่ข้างชิน เหลียนอียิ้มกว้างและเดินเข้าไปทักทายห่าว อี้เหมิงอย่างอบอุ่น

ในตอนนั้นเองที่ชิน เหลียนอีพบว่าห่าว อี้เหมิงเข้าร่วมการประมูลในนามของบริษัทอสังหาริมทรัพย์ของตระกูลห่าว

ด้วยอัตลักษณ์ของเธอ ผู้คนมากมายต้องการจะประจบประแจงเธอ หากตระกูลห่าวชนะการประมูล มันคงจะเป็นมูลค่าที่คุ้มค่าที่สุดในตลอดหนึ่งปีสำหรับบริษัทออกแบบบริษัทใดก็ตามที่ได้รับโครงการนี้!

ชิน เหลียนอีฟังผู้บริหารพูดยกย่องห่าว อี้เหมิงด้วยรอยยิ้ม เธอพยายามรวบรวมข้อมูลจากบทสนทนาของพวกเขาและได้ยินว่าห่าว กรุ๊ป ตั้งใจที่จะชนะการประมูลที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในการประมูลครั้งนี้

“ฉันเคยได้ยินเกี่ยวกับคุณนะคะ มันอาจจะเป็นไปไม่ได้ที่เราจะร่วมมือกัน แต่…” ห่าว อี้เหมิงหยุดพูดและมองมาที่ชิน เหลียนอี “ในเมื่อคุณต้องการจะจัดการกับฉัน คุณควรรู้ว่าฉันชอบหรือไม่ชอบอะไร ผู้บริหารถง ฉันควรทำยังไงกับคุณดีที่คุณพาพนักงานที่ฉันไม่ชอบมาที่นี่”

ผู้บริหารถงตกตะลึง “คุณหมายถึง... เหลียนอีเหรอครับ?”

“อย่างนั้นเหรอ? ฉันไม่รู้ชื่อเธอหรอกค่ะ แต่เธอทำให้ฉันรำคาญ” ห่าว อี้เหมิงพูดจาดูถูกเหยียดหยามใส่ชิน เหลียนอี เธอไม่รู้จักชื่อของเหลียนอีด้วยซ้ำ แต่เธอกลับรู้ว่าผู้หญิงคนนี้เป็นเพื่อนของหลิง อี้หราน

ตอนที่หลิง อี้หรานอยู่ในคุก ผู้หญิงคนนี้ช่วยเธอเสมอ

‘ถ้าไม่ใช่เพราะหลิง อี้หราน ฉันจะถูกบังคับให้ออกจากวงการบันเทิงได้ยังไง?’ ห่าว อี้เหมิงรู้สึกถึงความเกลียดชังขณะที่เธอคิดถึงเรื่องนี้

แต่เธอกลัวที่จะไปไล่ตามหลิง อี้หราน ดังนั้นเธอจึงทำได้เพียงไล่ตามผู้หญิงคนที่อยู่ข้างหน้าเธอเท่านั้น

“ผู้บริหารถง คนอย่างเธอก็เหมือนแมลงสาบในรางน้ำ มันยากที่จะคิดว่าคุณจะสามารถดำเนินโครงการใหญ่ ๆ กับพนักงานแบบนี้ได้” ห่าว อี้เหมิงพูดต่อ

ทันใดนั้น ทุกคนรอบตัวก็มองมาที่ชิน เหลียนอี

ชิน เหลียนอีรู้สึกอับอาย

คนอื่น ๆ ที่พยายามประจบประแจงห่าว อี้เหมิงพูดขึ้นว่า “คุณปล่อยให้คนแบบนี้เข้ามาได้อย่างไร?”

ทันใดนั้นก็มีคนตะโกนให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยไล่ชิน เหลียนอีออกไป

ผู้บริหารถงอยากจะปกป้องชิน เหลียนอี แต่มีคนจำนวนมากที่พยายามทำให้ห่าว อี้เหมิงพอใจ

คนหนึ่งชี้ไปที่ชิน เหลียนอีและพูดว่า “ออกไป ที่นี่ไม่ใช่ที่สำหรับคุณ”

ชิน เหลียนอีเชิดหน้าขึ้น แม้ว่าเธอจะอับอาย แต่เธอก็ไม่อยากที่จะยอมแพ้ “ทำไมฉันต้องออกไปด้วย? ที่นี่ไม่ใช่สนามหญ้าของตระกูลห่าวสักหน่อย!”