‘เขา... อยู่ที่นี่ด้วยเหรอ?’
เธอไม่คิดว่าจะเธอจะได้เจอเขาอีก ดูเหมือนโลกใบนี้จะแคบกว่าที่เธอคิดไว้
หลิง อี้หรานเงยหน้าขึ้นและมองเห็นร่างหนึ่ง
กู้ ลี่เฉินสวมชุดลำลองสีขาวล้วนที่เป็นทางการน้อยกว่าชุดปกติและดูสบาย ๆ มากกว่า
ภายใต้แสงไฟ ใบหน้าที่หล่อเหลาเผยให้เห็นถึงความเฉยเมยและความเหินห่าง แม้ว่าเขาจะถูกรายล้อมไปด้วยฝูงชน แต่เขากลับดูไม่ใส่ใจกับความโกลาหลรอบตัวเขา ราวกับมีบางอย่างที่มองไม่เห็นกั้นเขาไว้
เหมือนเขาได้สร้างเกราะกำบังขึ้นมาในโลกของเขาและจะไม่ยอมให้ใครเข้ามา
คนที่... ที่สามารถทะลุผ่านเกราะกำบังนี้ได้ มีเพียงเด็กหญิงตัวเล็กที่ผ่านร้อยผ่านหนาวไปกับเขาเท่านั้น... เด็กหญิงที่เธอเคยเป็น!
ทว่า... ดวงตาของหลิง อี้หรานจับจ้องไปที่ผู้หญิงที่เดินเข้าไปในห้องขณะที่ควงแขนของกู้ ลี่เฉินไว้
เป็นน้องลี่ฟางที่เข้ามาแทนที่เธอ ตอนนี้ลี่ฟางยืนอยู่ข้างกู้ ลี่เฉินพร้อมกับแสดงรอยยิ้มยิ้มแย้มแจ่มใสบนใบหน้าของเธอ
เมื่อมองดูหวา ลี่ฟางและกู้ ลี่เฉินยืนเคียงข้างกัน หลิง อี้หรานก็มีความรู้สึกถึงบางอย่างซึ่งยากที่จะอธิบายได้
จากนั้นเธอก็บอกกับตัวเองว่าไม่มีอะไรต้องกังวล เธอคือคนที่ตัดสินใจทิ้งความจริงนั้นและฝังความทรงจำในวัยเด็กของเธอไปตลอดกาลไม่ใช่เหรอ?
เพราะเธอปฏิเสธซ้ำกู้ ลี่เฉินซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่าเป็นเธอไม่ใช่เด็กหญิงตคนนั้น เขาจึงไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้อีก
ทันใดนั้น ดวงตาฟีนิกซ์สีเข้มคู่นั้นก็มองมาทางเธอและสบตาเข้ากับเธอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย
มาอัพต่อไวๆน๊าา...
สงสารเชียนหยุนมาก แฟนเชี่ยจริง ๆ ช่วยคนรักใส่ร้ายจนต้องเข้าคุกตั้งสามปี ส่วนตัวมันก็นอนกกคนรักสบายใจ ไม่เชียร์ให้กลับไปอยู่ด้วยเลย ส่วนนางเอก ตอนที่อยู่กับพระเอกน่าจะรีบจัดการถอดเล็บแฟนเก่ากับนังห่าว มันทำอะไรไว้ก็เอาคืนให้หมด...
ชอบมากค่ะ ถ้าจะอ่านจนจบเหลืออีกกี่ตอนคะ ต้องจ่ายเท่าไหร่คะ...