บางทีเธอควรจะดีใจที่แม้ว่าเธอกับอี้ จิ่นหลีจะไม่ได้ป้องกันและใช้ยาคุมกำเนิด แต่เธอก็ตั้งครรภ์ไม่ได้ง่าย ๆ เป็นเพราะอาการบาดเจ็บที่มดลูกของเธอ ดังนั้น... เธอจึงไม่ต้องกังวลเรื่องการตั้งครรภ์
การที่เธอไม่มีลูกกับอี้ จิ่นหลี อย่างน้อยมันก็เป็นข้อดีที่ว่าเธอไม่ต้องกังวลอะไรเมื่อต้องเลิกกับเขา
ทว่า... เธอก็ยังรู้สึกเสียใจเล็กน้อย
ถ้าเธอมีลูก นั่นก็หมายความว่าเธอสามารถมีสมาชิกในครอบครัวที่เกี่ยวข้องกับเธอทางสายเลือดได้
แต่ถ้าเธอไม่มีลูก เธอก็จะไม่เหลือใครเลยเมื่อเธอต้องเลิกรากับใครสักคน
เหมือนกับว่าเธอต้องแก่ขึ้นและตายเพียงลำพัง
หลิง อี้หรานยิ้มออกมาอย่างบิดเบี้ยว ในที่สุดเธอก็มาพบกับอาหยันน้อย ใบหน้าที่น่ารักและสดใสของเขา ทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นเล็กน้อย
หลิง อี้หรานอุ้มเขาขึ้นมาและหอมแก้มเขาหลายครั้ง จากนั้นเธอก็แบ่งเค้กที่เธอตั้งใจซื้อมาให้หยันน้อยเป็นพิเศษ เธอต้องการชดเชยที่เธอไม่สามารถเลี้ยงเค้กให้เขาในวันเกิดของเธอได้
เด็กน้อยรู้สึกตื่นเต้นที่จะมอบของขวัญให้กับหลิง อี้หราน เขาเลือกซื้อรองเท้ารัดส้นคู่สวยที่ประดับด้วยโบว์หนังให้เธอ เนื่องจากรองเท้าคู่นี้มีสีขาว มันจึงง่ายต่อการจับคู่เสื้อผ้าของเธอในช่วงฤดูร้อน
รองเท้าคู่นี้ดูสดใสและมีความเป็นผู้หญิง
หลิง อี้หรานใจลอยเล็กน้อยเมื่อมองดูรองเท้า เธอไม่ได้ใส่รองเท้าแบบนี้มานานแล้ว
“รองเท้าคู่นี้คล้ายกับรองเท้าแก้วของซินเดอเรลล่า น้าจะกลายเป็นเจ้าหญิงแสนสวยเวลาใส่รองเท้าคู่นี้ครับ!” อาหยันน้อยพูด
เด็กน้อยพูดได้คล่องขึ้นมากในตอนนี้และดีกว่าเด็กคนอื่นๆ ในวัยเดียวกัน เขาสามารถพูดประโยคยาวๆ ได้ด้วยซ้ำ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย
มาอัพต่อไวๆน๊าา...
สงสารเชียนหยุนมาก แฟนเชี่ยจริง ๆ ช่วยคนรักใส่ร้ายจนต้องเข้าคุกตั้งสามปี ส่วนตัวมันก็นอนกกคนรักสบายใจ ไม่เชียร์ให้กลับไปอยู่ด้วยเลย ส่วนนางเอก ตอนที่อยู่กับพระเอกน่าจะรีบจัดการถอดเล็บแฟนเก่ากับนังห่าว มันทำอะไรไว้ก็เอาคืนให้หมด...
ชอบมากค่ะ ถ้าจะอ่านจนจบเหลืออีกกี่ตอนคะ ต้องจ่ายเท่าไหร่คะ...