พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 838

บางทีเธอควรจะดีใจที่แม้ว่าเธอกับอี้ จิ่นหลีจะไม่ได้ป้องกันและใช้ยาคุมกำเนิด แต่เธอก็ตั้งครรภ์ไม่ได้ง่าย ๆ เป็นเพราะอาการบาดเจ็บที่มดลูกของเธอ ดังนั้น... เธอจึงไม่ต้องกังวลเรื่องการตั้งครรภ์

การที่เธอไม่มีลูกกับอี้ จิ่นหลี อย่างน้อยมันก็เป็นข้อดีที่ว่าเธอไม่ต้องกังวลอะไรเมื่อต้องเลิกกับเขา

ทว่า... เธอก็ยังรู้สึกเสียใจเล็กน้อย

ถ้าเธอมีลูก นั่นก็หมายความว่าเธอสามารถมีสมาชิกในครอบครัวที่เกี่ยวข้องกับเธอทางสายเลือดได้

แต่ถ้าเธอไม่มีลูก เธอก็จะไม่เหลือใครเลยเมื่อเธอต้องเลิกรากับใครสักคน

เหมือนกับว่าเธอต้องแก่ขึ้นและตายเพียงลำพัง

หลิง อี้หรานยิ้มออกมาอย่างบิดเบี้ยว ในที่สุดเธอก็มาพบกับอาหยันน้อย ใบหน้าที่น่ารักและสดใสของเขา ทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นเล็กน้อย

หลิง อี้หรานอุ้มเขาขึ้นมาและหอมแก้มเขาหลายครั้ง จากนั้นเธอก็แบ่งเค้กที่เธอตั้งใจซื้อมาให้หยันน้อยเป็นพิเศษ เธอต้องการชดเชยที่เธอไม่สามารถเลี้ยงเค้กให้เขาในวันเกิดของเธอได้

เด็กน้อยรู้สึกตื่นเต้นที่จะมอบของขวัญให้กับหลิง อี้หราน เขาเลือกซื้อรองเท้ารัดส้นคู่สวยที่ประดับด้วยโบว์หนังให้เธอ เนื่องจากรองเท้าคู่นี้มีสีขาว มันจึงง่ายต่อการจับคู่เสื้อผ้าของเธอในช่วงฤดูร้อน

รองเท้าคู่นี้ดูสดใสและมีความเป็นผู้หญิง

หลิง อี้หรานใจลอยเล็กน้อยเมื่อมองดูรองเท้า เธอไม่ได้ใส่รองเท้าแบบนี้มานานแล้ว

“รองเท้าคู่นี้คล้ายกับรองเท้าแก้วของซินเดอเรลล่า น้าจะกลายเป็นเจ้าหญิงแสนสวยเวลาใส่รองเท้าคู่นี้ครับ!” อาหยันน้อยพูด

เด็กน้อยพูดได้คล่องขึ้นมากในตอนนี้และดีกว่าเด็กคนอื่นๆ ในวัยเดียวกัน เขาสามารถพูดประโยคยาวๆ ได้ด้วยซ้ำ

หลิง อี้หรานยิ้มและสวมรองเท้าคู่นั้นต่อหน้าเด็กน้อย ซึ่งมันพอดีกับเท้าของเธอโดยไม่คาดคิด

“ขอบใจนะจ๊ะอาหยันน้อย รองเท้าสวยและน้าก็ชอบมันมากเลย” หลิง อี้หรานพูด เธออุ้มเด็กน้อยขึ้นมาอีกครั้งแล้วหยิกแก้มเขา

แก้มสีชมพูของหยันน้อยกลายเป็นสีแดง และเขาก็ส่งยิ้มหวานให้หลิง อี้หราน

‘ไม่น่าแปลกใจที่พี่โจวอยากจะซ่อนเด็กที่น่ารักและมีน้ำใจแบบนี้ เธอคงกังวลว่าเย่ เหวินหมิงจะพาเขาไป’

‘หยันน้อยคือทั้งหมดของชีวิตพี่โจว’

‘ถ้าฉันมีลูกเหมือนหยันน้อย...’

จากนั้นเธอก็หัวเราะเยาะกับความคิดของตัวเอง

หลิง อี้หรานสวมรองเท้าใหม่และทิ้งรองเท้าคู่เก่าไว้ในกล่องรองเท้าเพื่อแสดงให้เด็กน้อยเห็นว่าเธอชอบรองเท้าคู่ใหม่มากแค่ไหน เธอยังทำข้อตกลงกับอาหยันน้อยว่าเธอจะพาเขาไปเที่ยวสวนสนุกเมื่อเธอว่าง!

ดวงตาของเด็กน้อยเป็นประกายทันทีที่ได้ยินว่าเขาจะได้ไปสวนสนุก

หลิง อี้หรานตระหนักได้ว่าดวงตาของอาหยันน้อยเหมือนกับขอเย่ เหวินหมิง! เพียงแต่รอยยิ้มของเขาเหมือนกับพี่โจว

หลิง อี้หรานมองดูรองเท้าที่เท้าของเธอระหว่างทางกลับบ้าน ‘รองเท้าแก้วของซินเดอเรลล่าเหรอ? ฉันไม่ใช่ซินเดอเรลล่าสักหน่อย ใช่ไหมล่ะ?’

การได้อยู่คบกับอี้ จิ่นหลีก็เหมือนกับการได้สวมรองเท้าแก้ว แต่ความฝันของซินเดอเรลล่าในเวอร์ชั่นของเธอนั้นได้สิ้นสุดลงแล้ว

หลิง อี้หรานกลับมาที่บ้าเช่า เธอหยิบกุญแจออกมาแล้วเปิดประตู

ทันทีที่ประตูเปิดออก ร่างกายของเธอก็แข็งทื่อทันทีและเกือบทำกุญแจหล่น!