พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 837

“เย่ เหวินหมิงมาหาพี่ตอนเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลบ้างไหมคะ?” หลิง อี้หรานถาม

โจว เชียนหยุนส่ายหัว “ไม่ ฉันคิดว่าเขาคงออกจากเมืองเฉินไปแล้ว และหวังว่าเขาจะไม่มีความคิดไร้สาระแบบนั้นอีก”

ใบหน้าของโจว เชียนหยุนเผยให้เห็นถึงอาการหดหู่ใจชั่วครู่หนึ่ง “ฉันไม่กลัวการแก้แค้นของเขา แต่ฉันกลัวจะต้องไปเกี่ยวข้องกับเขาอีก”

เขาทำให้เธอได้รับบาดเจ็บและเจ็บปวดมากเกินไป! แม้แต่การมองเห็นใบหน้าของเขาก็ยังทำให้เธอรู้สึกเจ็บปวด!

เพราะเขาบอกว่าความรักของเธอที่มีต่อเขามันเป็นเรื่องไร้สาระ!

“แล้วพี่จะทำอะไรต่อไป?” หลิง อี้หรานถาม เพราะไม่มีใครรู้ว่า เย่ เหวินหมิงจะทำอะไรต่อไป

“บางทีฉันอาจจะย้ายออกจากเมืองเฉินและย้ายไปที่อื่นที่เขาตามหาฉันไม่เจอ” โจว เชียนหยุนพูด

ถ้าเธอยังอยู่ในเมืองเฉินต่อไป และเย่ เหวินหมิงลงมือค้นหาเธอจริง ๆ บางทีเขาอาจจะพบอาหยันน้อย

นี่เป็นความอดทนครั้งสุดท้ายของฉัน!

หลิง อี้หรานตกใจ แต่เธอก็เคารพการตัดสินใจของโจว เชียนหยุน “ถ้าพี่ออกไปจากเมืองเฉินจริง ๆ ฉันเกรงว่าเราอาจจะไม่ได้เจอกันอีก ฉันจะคิดถึงพวกคุณทุกคน โดยเฉพาะอาหยันน้อย!”

“เราสามารถคุยผ่านทางวิดีโอคอลได้นะ นอกจากนี้ เราสามารถเดินทางมาเจอกันเมื่อไหร่ก็ได้ที่เราต้องการ!”

จากนั้น โจว เชียนหยุนก็พูดประโยคที่สื่อถึงอารมณ์ว่า “ฉันไม่ได้อยากซ่อนตัว แต่... ถ้าเย่ เหวินหมิงแต่งงานกับคง จื่ออินและพวกเขามีลูกกันด้วยวิธีอื่น เขาก็คงจะไม่มีเวลามาจัดการกับฉัน ถึงตอนนั้น… ฉันก็คงจะไม่ต้องซ่อนตัวอีกต่อไป”

“พี่โจว พี่แน่ใจแล้วเหรอคะว่าไม่ต้องการให้ฉันช่วยย้อนคดีความของพี่?” หลิง อี้หรานถามถึงเรื่องนี้อีกครั้ง “เย่ เหวินหมิงอาจจะไม่ได้ตั้งใจทำร้ายพี่ บางทีเขาอาจเข้าใจผิดเพราะคำพูดของคง จื่ออิน ที่ว่าพี่ผลักเธอลงบันไดและทำให้เธอแท้ง?”

โจว เชียนหยุนยิ้มอย่างขมขื่นและส่ายหัว “ไม่ว่าเขาจะตั้งใจหรือไม่ก็ตาม ตอนนี้มันก็ไม่สำคัญอะไรสำหรับฉันแล้ว แม้ว่าจะพลิกคดีได้ แต่ฉันก็ไม่มีวันได้เวลาสามปีครึ่งนั้นกลับคืนมา”

เธอเคยบอกเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่าเธอถูกใส่ร้าย แต่เย่ เหวินหมิงกลับเลือกที่จะให้การเป็นพยานในศาลและส่งเธอเข้าคุก

‘มันสำคัญเหรอ... ว่าเขาตั้งใจหรือไม่?’

‘ไม่ ไม่สำคัญ...’

ตอนที่เย่ เหวินหมิงตัดสินใจขึ้นศาลโดยคิดว่าเธอเป็นคนร้าย มันก็ได้ตัดสินชะตากรรมของพวกเขาแล้ว!

หลิง อี้หรานถอนหายใจกับตัวเองและไม่พูดอะไรอีก เธอแค่บอกให้โจว เชียนหยุนพักผ่อนให้เพียงพอ

บางครั้งความเศร้าโศกที่ยิ่งใหญ่ที่สุดก็เกิดจากความผิดหวัง เธอคิดว่าโจว เชียนหยุนคงรู้สึกผิดหวังในตัวเย่ เหวินหมิงเป็นอย่างมากจนเธอไม่ต้องการแม้แต่จะพลิกคดี

หลิง อี้หรานคุยกับโจว เชียนหยุนเป็นเวลานานแล้วถามที่อยู่ของคุณนายโจวและอาหยันน้อย เธอวางแผนที่จะไปเยี่ยมอาหยันน้อยในภายหลัง เพราะเธอเองก็ไม่ได้เจออาหยันน้อยมาหลายวันแล้ว

หลิง อี้หรานออกจากโรงพยาบาลด้วยความรู้สึกที่หนักหน่วง ที่โจว เชียนหยุนเป็นแบบนี้เพราเย่ เหวินหมิง และเธอต้องกลับไปซ่อนตัวอีกครั้งเพื่ออาหยันน้อย

‘เมื่อเปรียบเทียบดูแล้ว เธอถือว่าเธอโชคดีกว่ามาก!’ หลิง อี้หรานยิ้มเหยเกและมองไปที่ท้องแบนราบของเธอ