พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 836

เรียวนิ้วของอี้ จิ่นหลีจับเข้าที่คอของกู้ ลี่เฉิน ราวกับว่าเขากำลังจะหักคอของคนตรงหน้า

เย่ ฉงเว่ยวางแก้วในมือลงอย่างรวดเร็วและคว้ามือของอี้ จิ่นหลีเอาไว้ เขาพยายามดึงมือของจิ่นหลีออกจากคอของกู้ ลี่เฉิน “จิ่นหลี นายเป็นบ้าอะไร? ลี่เฉินก็แค่ถาม ทำไม… นายต้องทำรุนแรง...”

เย่ ฉงเว่ยกลัวแทบตาย แต่กู้ ลี่เฉินที่ถูกบีบคอเอาไว้กลับไม่แสดงแม้แต่อาการหวาดกลัวบนใบหน้าของเขา เขาถามว่า “เป็น... เพราะฉันเหรอ?”

เมื่อพูดจบ เรียวนิ้วของจิ่นหลีรัดรอบคอของเขาแน่นขึ้นจนกู้ ลี่เฉินเริ่มสำลักและใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นสีแดง

เย่ ฉงเว่ยรู้สึกประหม่า “จิ่นหลี ปล่อย! ปล่อย! นายจะบีบคอลี่เฉินจริง ๆ เหรอ?”

‘เกิดบ้าอะไรขึ้นวะเนี่ย? ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับนายน้อยผู้ยิ่งใหญ่สองคนในบ้านของฉัน ชีวิตของฉันคงจะจบลงแน่ ๆ !’

เย่ ฉงเว่ยพยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อดึงมือของอี้ จิ่นหลีออกไป

‘เป็นเพราะ... กู้ ลี่เฉิน?’ ดวงตาของอี้ จิ่นหลีจ้องไปที่คนตรงหน้าเขา

ไม่ ไม่ใช่เพราะกู้ ลี่เฉิน มันเป็นเพราะเขากลัวจะถูกหักหลังเข้าสักวันหนึ่ง เขาไม่อยากร้อนรนใจอีกต่อไปเพราะอี้หรานมีกู้ ลี่เฉินอยู่ในใจของเธอ!

เขาไม่อยากซ้ำรอยพ่อของเขาและไม่อยากให้คนอื่นมาควบคุมชีวิตของเขา คนเดียวที่รับผิดชอบชะตากรรมของเขาได้คือตัวเขาเอง!

อี้ จิ่นหลีเริ่มคลายนิ้วออก กู้ ลี่เฉินไอสองครั้งก่อนที่จะกลับไปเป็นปกติ

เย่ ฉงเว่ยรู้สึกโล่งใจที่ไม่มีอะไรเลวร้ายเกิดขึ้น เขาคงทำใจยอมรับไม่ได้หากเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีกสองสามครั้ง!

“แล้วมันสำคัญยังไง?” อี้ จิ่นหลีพูดออกมาอย่างเย็นชา

กู้ ลี่เฉินมองมาที่เขาและยิ้ม “มันไม่สำคัญอะไรหรอก ตอนนี้นายกับหลิง อี้หรานเลิกกันแล้ว ถ้ามีคนมานัดเดทกับหลิง อี้หราน มันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับนาย ใช่ไหม?”

ทันใดนั้น ดวงตาสีพีชที่เย็นยะเยือกคู่นั้นกลับดูน่ากลัวมากขึ้น ราวกับว่าเขากำลังจะฆ่าคนตรงหน้าจริง ๆ !

...

ในช่วงสุดสัปดาห์ หลิง อี้หรานไปเยี่ยมโจว เชียนหยุนที่โรงพยาบาล

ก่อนหน้านี้เธอไปที่ร้านอาหาร แต่เมื่อไปถึง ทางพนักงานที่ร้านก็บอกกับเธอว่าโจว เชียนหยุนกำลังอยู่ที่โรงพยาบาล เป็นสาเหตุที่เธอมาที่โรงพยาบาลในวันนี้

เมื่อมองดูโจว เชียนหยุนที่กำลังนอนอยู่บนเตียงของโรงพยาบาล หลิง อี้หรานก็รู้สึกตกตะลึงอย่างมากเมื่อรู้ถึงสาเหตุที่โจว เชียนหยุนได้รับบาดเจ็บ เธอไม่คาดคิดว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นมากมายภายในเวลาเพียงไม่กี่วัน

“แล้วถ้าพี่ได้รับบาดเจ็บสาหัสล่ะ? จะเกิดอะไรขึ้นถ้า...” หลิง อี้หรานไม่อยากจะคิด

“ใช่ ฉันประมาทไป แต่ตอนนั้นฉันคิดหาหนทางอื่นไม่ออกเลย” โจว เชียนหยุนยิ้มเหยเก “ฉันกลัวว่าเขาจะบังคับให้ฉันมีลูกจริง ๆ แล้วลูกของฉันจะต้องเรียกผู้หญิงที่ทำร้ายฉันว่า ‘แม่’”

หลิง อี้หรานไม่รู้ว่าโจว เชียนหยุนรู้สึกสิ้นหวังแค่ไหนที่จะกล้าทำอะไรอันตรายเช่นนี้

เย่ เหวินหมิงทำร้ายโจว เชียนหยุนมามากเกินกว่าที่เธอคิดและโจว เชียนหยุนก็มีความเด็ดเดี่ยวมากว่าเธอไม่ต้องการมีความสัมพันธ์อะไรกับเย่ เหวินหมิงอีก