พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 847

หลิง อี้หรานโทรหาพนักงานต้อนรับและขอให้เธอเอาดอกกุหลาบไปทิ้ง

พนักงานต้อนรับแบ่งกุหลาบออกเป็นช่อและแจกจ่ายให้ทุกคนในบริษัท เนื่องจากได้ดอกกุหลาบนี้มาฟรี ๆ ผู้คนมากมายจึงดีใจมากที่ได้รับมัน มีเพียงกวาน ลี่หลี่เท่านั้นที่แสดงใบหน้าบึ้งตึง ราวกับว่ามีคนติดหนี้เธอหลายล้านเหรียญ

‘เป็นไปได้ไหมว่า... หลิง อี้หรานกับอี้ จิ่นหลียังไม่เลิกกัน? นั่นคือเหตุผลที่มีคนจ่ายค่าอาหารให้เธอที่ คลับดรังเค่น เดย์และมีคนส่งดอกกุหลาบให้เธอในวันนี้?’

‘แต่ถ้าพวกเขายังไม่เลิกกัน ทำไมหลิง อี้หรานถึงแต่งตัวแย่ขนาดนี้? แม้แต่กระเป๋าที่เธอพกมาทำงานก็ยังเป็นรูปแบบที่ล้าสมัยเมื่อหลายปีก่อน! แล้วมันก็ยังดูเก่าอีกด้วย!’

ดวงตาของกวาน ลี่หลี่ก็เป็นประกายเมื่อเธอคิดแผนบางอย่างออก

ไม่นานหลังจากนั้น หลิง อี้หรานก็ถูกเรียกตัวไปที่ห้องทำงานของทนายกู้

“คุณมีแฟนแล้วเหรอ?” ทนายกู้ถามตรงประเด็น เพราะเขาเคยบอกในช่วงเริ่มต้นของการสัมภาษณ์งานว่าเขาไม่ต้องการผู้หญิงที่มีแฟนหรือมีครอบครัวแล้ว

“ไม่ค่ะ” หลิง อี้หรานตอบ

“แล้วกุหลาบพวกนั้น...”

“ของหยู ข่ายฮ่าว วันก่อนฉันไปขอลายเซ็นจากเขา แล้วเขากำลังยุ่งอยู่กับอะไรบางอย่างเลยปล่อยให้ฉันรอเป็นเวลานาน ฉันเลยคิดว่าเขาส่งดอกกุหลายมาเพื่อเป็นการขอโทษ” หลิง อี้หรานพูด

ทนายความกู้รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยกับคำตอบ แต่หลิง อี้หรานกล่าวถึงหยู ข่ายฮ่าว ดังนั้นเธอจึงไม่น่าจะโกหก ทนายกู้จึงหยุดถามต่อและส่งเอกสารให้เธอ

“นี่เป็นคดีอาชญากรรมทางรถยนต์ ไปที่ฝ่ายที่เกี่ยวข้องและตรวจสอบหลักฐานรวมถึงคำให้การของพวกเขา” ทนายความกู้สั่ง

หลิง อี้หรานเปิดเอกสารและพลิกดู เป็นคดีเกี่ยวกับอุบัติเหตุทางรถยนต์ เหยื่อยังอยู่ในอาการโคม่าในโรงพยาบาลและผู้ก่อเหตุปฏิเสธที่จะจ่ายค่าชดเชย และยังให้การว่าพวกเขาไม่มีเงิน ตอนนี้ ครอบครัวของเหยื่อกำลังจะฟ้องร้องผู้กระทำความผิด

ทนายกู้รับฟ้อง แน่นอนว่าเขากำลังจะตามหาสิ่งที่เกิดขึ้นและการรวบรวมข้อมูลที่เกี่ยวข้องเป็นหนึ่งในงานของเธอในฐานะผู้ช่วย

หลิง อี้หรานตอบรับและเดินออกจากห้องทำงานของเขา

เมื่อเธอออกมา เธอก็เห็นกวาน ลี่หลี่ยืนท่อมมองอยู่หน้าประตู แต่เธอกลับไม่ได้สนใจการกระทำของลี่หลี่

เมื่อกวาน ลี่หลี่เห็นหลิง อี้หรานออกมาพร้อมกับเอกสาร แล้วกลับมานั่งที่โต๊ะของเธอด้วยความผิดหวัง

เธอบอกทนายความกู้ว่าหลิง อี้หรานได้รับดอกกุหลาบในวันนี้ และเผยว่าเธออาจจะมีแฟน

แต่เธอไม่คิดว่าทนายความกู้จะปล่อยผ่านหลิง อี้หราน ‘เธอบอกทนายความกู้ว่าเธอไม่มีแฟนและทนายกู้ก็เชื่อเธอเหรอ?’

‘หลิง อี้หรานกับอี้ จิ่นหลียังคบกันอยู่ไหม?’ กวาน ลี่หลี่รู้สึกเหมือนหัวของเธอกำลังจะระเบิดจากความคับข้องใจของเธอเกี่ยวกับคำถามนี้

หลิง อี้หรานไปโรงพยาบาลในตอนบ่ายเพื่อพบกับครอบครัวของเหยื่อ ลูกความมของเธอคือพ่อแม่ของเหยื่อ

หลิง อี้หรานพบว่ากวอ ซิ่นหลี่ที่โรงพยาบาลด้วยความบังเอิญ

และเธอพบว่าเหยื่อเป็นพนักงานตัวแทนจำหน่ายของกวอ ซิ่นหลี่และอยู่ในอาการโคม่ามานานกว่าหนึ่งเดือน

หลิง อี้หรานรู้จากพ่อแม่ของเหยื่อว่ากวอ ซิ่นหลี่มักจะมาเยี่ยมที่โรงพยาบาล

หลังจากรวบรวมข้อมูลที่เกี่ยวข้องแล้ว หลิง อี้หรานกับกวอ ซิ่นหลี่ก็ออกจากโรงพยาบาลไปพร้อมกัน

“ผมไม่คิดว่าคุณจะมาเป็นทนายความของหลิวหลี่” กวอ ซิ่นหลี่พูด

“ไม่เชิงค่ะ ฉันเป็นแค่ผู้ช่วยเท่านั้น” แม้ว่าเธอจะมีใบอนุญาตเป็นทนายความ แต่งานปัจจุบันของเธอคือผู้ช่วยทนายความเท่านั้น

“เดี๋ยวคุณก็ได้เป็นทนายความไม่ช้า! ผมดูข่าวและรู้เรื่องคดีความของคุณแล้ว คุณถูกเข้าใจผิดในตอนนั้น ขอแสดงความยินดีกับการพลิกคดีของคุณด้วยนะครับ” กวอ ซิ่นหลี่พูด

“ขอบคุณค่ะ” หลิง อี้หรานตอบรับ

“หลิวหลี่น่าสงสาร เขายังหนุ่มอยู่แต่กลับต้องมานอนติดเตียงอยู่ในโรงพยาบาล พ่อแม่ของเขาคงไม่มองหาทนายถ้าไม่ใช่เพราะค่ารักษาพยาบาลที่มีจำนวนเพิ่มขึ้นในแต่ละวันและผู้กระทำความผิดจ่ายเงินค่าชดเชยล่าช้า ถ้ามีข้อสงสัยอะไร คุณโทรหาผมได้เลยนะ” กวอ ซิ่นหลีถอนหายใจ