พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 851

ชิน เหลียนอีเบิกตากว้างขณะที่เธอมองไปที่แก้มสีแดงระเรื่อของเขา ‘พระเจ้า... เขา... เขาหน้าแดง มันไม่จริงใช่ไหม? เขาหน้าแดงจริง ๆ เหรอ?’

เธออดไม่ได้ที่จะยกมือขึ้นแตะแก้มของเขา

เขาตัวแข็งทื่อแต่กลับปล่อยให้เธอแตะแก้ม ขณะที่เธอใช้เรียวนิ้วลูบไล้ใบหน้าของเขา “คุณ... กำลังทำอะไรอยู่?”

“ว้าว! ไป๋ ทิงซิน คุณหน้าแดง...” เธอตกใจ

เขาตัวแข็งทื่อและหันใบหน้าหนีทันที “อย่าพูดอะไรไร้สาระ”

“ฉันไม่ได้พูดไร้สาระ…” จากนั้นเธอก็เห็นว่าหูของเขาแดงขึ้น

มือของเธอเอื้อมไปแตะที่หูของเขาอีกครั้ง หูทั้งสองข้างเปลี่ยนเป็นสีแดง ราวกับไฟกำลังเผาไหม้พวกมัน

“อย่าทำอย่างนั้น” เขาพยายามดึงมือเธอออก

“นี่ ขอสัมผัสอีกหน่อยสิ ฉันยังสัมผัสไม่พอเลย!” เธอร้องออกมาโดยไม่รู้ถึงความคลุมเครือของคำพูดของเธอ

ตอนนี้ไป๋ ทิงซินรู้สึกราวกับว่าร่างกายของเขากำลังถูกแผดเผาอยู่ท่ามกลางทะเลแห่งเปลวเพลิง เขาอยากจะดึงมือเธอออก แต่ดูเหมือนว่าร่างกายของเขากลับชอบให้เธอสัมผัสมัน

‘นี่คืออาการของการตกหลุมรักใครสักคนหรือเปล่า? บางครั้งที่จิตใจและร่างกายของฉันดูแตกต่างออกไปเมื่อได้อยู่ใกล้เธอ’

ชิน เหลียนอีรู้สึกทึ่งกับแก้มร้อนและหูที่เปลี่ยนเป็นสีแดงของไป๋ ทิงซิน เธอรู้สึกว่าแฟนของเธอบริสุทธิ์และไร้เดียงสามากกว่าที่เธอคิด!

‘นี่ฉันพบสมบัติล้ำค่าเหรอ?’

“ทิงซิน คุณน่ารักจัง!” ชิน เหลียนอีไม่สามารถต้านทานเขาได้ เธอเอาแขนโอบรอบคอของไป๋ ทิงซินและจูบเขารัว ๆ บนใบหน้าของเขา

ถ้าตอนนี้พวกเขาไม่ได้อยู่ในร้านอาหาร เธอก็คงจะพุ่งเข้าไปหาเขาด้วยแรงกระตุ้นบางอย่าง!

ไป๋ ทิงซินรู้สึกถึงความทุกข์ทรมานที่รุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ!

เมื่อชิน เหลียนอีกับไป๋ ทิงซินทานอาหารเสร็จ พวกเขาก็จ่ายเงินและออกไป แต่พวกเขากลับรู้สึกประหลาดใจที่เห็นอี้ จิ่นหลีอยู่ที่ทางเข้าร้านอาหาร

ชิน เหลียนอีตกตะลึง จากนั้นเธอก็นึกขึ้นได้ว่าร้านอาหารที่ไป๋ ทิงซินพาเธอมาในวันนี้เป็นร้านอาหารชื่อดังในเมืองเฉิน

คนที่มารับประทานอาหารที่นี่มีแต่คนรวยและคนที่อยู่ในตระกูลชั้นสูง คนทั่วไปไม่สามารถเข้ามาทานอาหารที่นี่ได้

ดังนั้นมันจึงค่อนข้างปกติที่จะเจออี้ จิ่นหลีที่นี่!

แต่เธอยังโกรธอี้ จิ่นหลีอยู่!

เขาทำให้อี้หรานบอบช้ำจากความรัก แต่เขากลับยังไม่รู้สึกรู้สาอะไร!

ทันใดนั้น ชิน เหลียนอีคิดอะไรบางอย่างออกและตั้งใจเพิ่มระดับเสียงของเธอขณะที่เธอพูดไป๋ ทิงซิน “จริงสิ ทิงซิน ครั้งหน้าเราพาอี้หรานมาที่นี่กัน”

ไป๋ ทิงซินเลิกคิ้วและมองไปที่แฟนสาวของเขาที่จู่ ๆ ก็พูดเสียงดัง จากนั้นเขาก็มองไปที่อี้ จิ่นหลีที่อยู่ที่ทางเข้าร้าน เขาเลิกคิ้วอย่างครุ่นคิดและพูดว่า “ได้สิ”

“แต่ฉันก็ไม่รู้ว่าอี้หรานจะว่างหรือเปล่า เมื่อเร็ว ๆ นี้มีคนกำลังตามจีบเธออยู่ ฉันได้ยินมาว่าพวกเขาจะไปกินข้าวด้วยกันวันนี้ บางคนอาจมองว่าเธอไม่สำคัญอะไร แต่เธออาจจะเป็นสมบัติล้ำค่าในสายตาของคนอื่น!” ชิน เหลียนอีพูดต่อด้วยเสียงดังก้อง