พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 856

“ผม... ผมชอบคุณจริง ๆ ผม... ผมรู้ว่าผมไร้ประโยชน์ ผมให้ความหรูหราแก่คุณไม่ได้ แต่ผมอยู่กับคุณได้ทุกวัน ผมจะทำทุกอย่างที่ทำได้เพื่อปกป้องคุณ ถ้าคุณไม่ลอง คุณจะรู้ได้ยังไงว่าเราจะสามารถพัฒนาความรู้สึกได้ไหม?”

เขาพูดติดอ่าง เขาดูกังวลมากแต่กลับดูจริงจังมากเช่นกัน

หลิง อี้หรานรู้สึกแสบจมูก และน้ำตาก็เอ่อล้นออกมา เธอเพิ่งรู้ว่ามีคนชอบเธอมากถึงขนาดนี้

และเขาก็ให้เกียรติเธอไม่ว่าเธอจะยากจนแค่ไหน

เธอไม่ได้ผลักเขาออกไปและรู้สึกถึงความอบอุ่นของอ้อมกอดของเขา

เพราะอ้อมกอดที่อบอุ่น ทำให้เธอหวังว่าวันหนึ่งเขาจะได้พบกับผู้หญิงที่รักเขาจริง ๆ!

“กวอ ซิ่นหลี่ ขอบคุณที่ชอบฉัน แต่ถึงตอนนี้ที่คุณกอดฉัน ฉันกลับไม่รู้สึกอะไรกับคุณเลย คุณคิดว่าเรายังจำเป็นต้องลองดูอยู่อีกไหม?” เธอถาม

เธอได้ยินเพียงลมหายใจของเขาที่รดโรยรินอยู่ข้างใบหูของเธอ

...

รถสีดำที่จอดอยู่ไม่ไกล ใครบางคนในรถกำลังมองดูทั้งคู่โอบกอดกันในรถคันข้างหน้า ขณะที่มือของเขากำแน่นอยู่บนตัก...

...

ในค่ำคืนที่มืดมิด

หลิง อี้หรานผล็อยหลับไปบนเตียงในห้องที่เงียบสงบ แต่ไฟข้างเตียงของเธอยังคงเปิดอยู่

ตั้งแต่ที่เธอย้ายออกจากคฤหาสน์อี้ เธอก็เริ่มเปิดไฟนอนตอนกลางคืนอีกครั้ง

แสงไฟอ่อน ๆ ตกกระทบลงบนใบหน้าของเธอ ทำให้ใบหน้าที่หลับไหลดูสงบและอ่อนโยน

ทันใดนั้น ประตูบ้านเช่าก็ถูกผลักออกเบา ๆ ร่างหนึ่งเดินเข้ามาในบ้านและพยายามปิดประตูให้เงียบที่สุด

แสงสลัวที่จกกระทบบนใบหน้าของเขา เผยให้เห็นถึงความเศร้าโศก

อี้ จิ่นหลีค่อย ๆ ย่องไปที่ข้างเตียงและมองดูหลิง อี้หรานที่นอนอยู่บนเตียง

ภาพที่เขาเห็นในวันนี้ฉายซ้ำแล้วซ้ำเล่าในหัวของเขา

เขาเคยเจอกวอ ซิ่นหลี่มาก่อน ตั้งแต่ตอนที่เธอยังทำงานอยู่ที่ศูนย์บริการสุขาภิบาล เขาไม่คาดคิดว่าเธอจะอยู่กับผู้ชายคนนั้นอีกครั้ง

‘เธอ... ปล่อยให้ผู้ชายคนนนั้นกอดเธอไว้’

‘เธอรู้บ้างไหมว่าตอนที่ฉันเห็นเขากอดเธอ ฉันเอาแต่ถามตัวเองว่าทำไมเธอถึงไม่ผลักเขาออกไป? ทำไม?’

‘เธอ... กำลังหลงใหลผู้ชายคนนั้นหรือเปล่า?’

‘นั่นคือเหตุผลที่เธอยอมให้ผู้ชายคนนั้นกอดเธอแบบนั้นเหรอ? สักวันหนึ่งเธอจะ... คบกับผู้ชายคนนั้นใช่ไหม? เธอจะปล่อยให้ผู้ชายคนนั้นจูบเธอหรือเปล่า? เธอจะ… แต่งงานกับผู้ชายคนนั้นและมีลูกกับเขาไหม?’

ความรู้สึกฉุนเฉียวแผ่ซ่านไปทั่วหน้าอกของเขาเมื่อเขานึกถึงความเป็นไปได้เหล่านี้ ความรู้สึกนี้เป็นความรู้สึกที่ทำให้เขาแทบหยุดหายใจ

“เธอกำลังใช้ผู้ชายคนนี้เพื่อลบฉันไปจากใจหรือเปล่า?” เสียงเย็นเยียบดังขึ้น

ทว่า ร่างที่หลับใหลไม่ได้ตอบอะไรกลับมา

อี้ จิ่นหลีจ้องมองไปที่หลิง อี้หรานที่กำลังหลับใหล หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ก้มลงใกล้ ๆ กับแก้มของเธอ ราวกับว่าเขาต้องการจะมองดูเธอใกล้ ๆ

“ห้ามชอบผู้ชายคนอื่น เข้าใจไหม?” เขาพึมพำ

เขาเป็นคนไล่เธอออกไป เขาเป็นคนที่อยากจะเลิกกับเธอและเขาก็เป็นคนที่อยากจะเลิกรักเธอ แต่เขากลับไม่สามารถยอมรับความจริงได้เมื่อเห็นเธอสนิทสนมกับผู้ชายคนอื่น

เขารู้สึกขัดแย้งในตัวเอง

ในขณะเดียวกัน เธอยังคงหลับใหลโดยไม่รู้สึกอะไร

สายตาของเขาจับจ้องอยู่ที่ดวงตาที่ปิดสนิท จากนั้นก็ย้ายไปมองที่สันจมูกของเธอ ริมฝีปาก... เขาขยับเข้าไปใกล้เธอมากขึ้นเรื่อย ๆ จนแทบจะควบคุมตัวเองไม่ได้ เขาพยายามสูดกลิ่นของเธอ

“อืม...” ริมฝีปากสีชมพูที่ดูอ่อนโยนของเธอเผยอขึ้นโดยไม่รู้ตัว เธอพึมพำอะไรบางอย่างขณะหลับใหล เป็นเหมือนกระตุ้นที่ทำให้อี้ จิ่นหลีตัวสั่นเทาในทันที