ก็เพราะว่า... การพูดแบบนี้จะทำให้เขาไม่คิดไปไกล
เหมือนกับตอนที่ใครบางคนต้องการทำให้เธอเป็นแพะรับบาปเพราะเธอไม่มีอำนาจอะไรที่จะต่อสู้ได้ จากนั้นเธอก็ถูกทอดทิ้งอย่างง่ายดาย!
กวอ ซิ่นหลี่รู้สึกอับอาย แต่เขากลับพูดด้วยความมั่นใจ “ผม... ผมรู้ว่าผมทำอะไรไม่ได้มาก แต่... แต่ถ้าผมรู้จักคุณก่อนหน้า ผมจะทำทุกอย่างที่สามารถช่วยคุณได้!”
เขาขับรถมาจอดที่อาคารสำนักงานกฎหมายของหลิง อี้หราน
หลิง อี้หรานโน้มตัวเล็กน้อยและมองชายที่อยู่ข้าง ๆ เธออย่างระมัดระวัง
ผู้ชายคนนี้ดูธรรมดา แต่เขากลับสามารถทำให้ผู้คนรู้สึกอบอุ่น หลังจากผ่านอะไรมามากมาย เธอรู้ดีว่าความธรรมดาอาจเป็นสิ่งล้ำค่าที่สุด
“กวอ ซิ่นหลี่คุณเป็นคนดี แต่ฉันไม่เหมาะกับคุณ ฉันผ่านอะไรมามากมายและผิดหวังในความรักและการแต่งงาน ตอนนี้ฉันแค่อยากจะโฟกัสหน้าที่การงาน ที่เหลือมันไม่สำคัญอะไรกับฉันอีกต่อไปแล้วค่ะ!” หลิง อี้หรานพูด
“ถ้าอย่างนั้นผมรอได้ ผมจะรอจนกว่าคุณจะสนใจเรื่องความรักและการแต่งงานอีกครั้ง!” กวอ ซิ่นหลี่เอื้อมมือออกไปและจับมือของหลิง อี้หรานเอาไว้ด้วยความกล้าหาญ
เขาจับมือเธอไว้แน่นและแววตาของเขาก็ชัดเจนมาก
มือคู่นี้แตกต่างจากมือของอี้ จิ่นหลีอย่างสิ้นเชิง แต่มือทั้งคู่กลับทำให้ผู้คนรู้สึกอบอุ่นเหมือนกัน
ท่วา... “ไม่ นั่นไม่ใช่เหตุผล กวอ ซิ่นหลี คุณเป็นคนดี แต่ความรักมันต้องใช้ความพยายามจากทั้งสองฝ่าย ไม่ใช่แค่ฝ่ายเดียว คุณเป็นคนที่ดีมาก แต่ฉันไม่ได้รักคุณ” หลิง อี้หรานพูดเสริม
ใบหน้าของกวอ ซิ่นหลี่ซีดเผือด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย
มาอัพต่อไวๆน๊าา...
สงสารเชียนหยุนมาก แฟนเชี่ยจริง ๆ ช่วยคนรักใส่ร้ายจนต้องเข้าคุกตั้งสามปี ส่วนตัวมันก็นอนกกคนรักสบายใจ ไม่เชียร์ให้กลับไปอยู่ด้วยเลย ส่วนนางเอก ตอนที่อยู่กับพระเอกน่าจะรีบจัดการถอดเล็บแฟนเก่ากับนังห่าว มันทำอะไรไว้ก็เอาคืนให้หมด...
ชอบมากค่ะ ถ้าจะอ่านจนจบเหลืออีกกี่ตอนคะ ต้องจ่ายเท่าไหร่คะ...