พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 898

‘มันเป็นเพียงความพยายามครั้งสุดท้ายของเธอที่ต้องการใช้ประโยชน์จากความรักที่เหลืออยู่ของฉัน’

‘แต่เธอคิดผิด ฉันไม่ได้รู้สึกอะไรกับเธอทั้งนั้น!’

‘ใช่ ฉันไม่ได้รู้สึกอะไรกับเธอ!’

เย่ เหวินหมิงพูดกับตัวเองอีกครั้งว่า ‘แต่ทำไม... วันที่เธอทำร้ายตัวเองยังคงติดอยู่ในใจของฉันจนถึงทุกวันนี้?’

‘ราวกับว่าเธอปฏิเสธที่จะมีอะไรเกี่ยวข้องกับฉัน’

‘ในที่สุดฉันก็หาเธอเจอแล้ว แล้วถ้าเธอหายไปอีกล่ะก็...’

เย่ เหวินหมิงรู้สึกว่าหัวใจของเขาเต้นแรงด้วยความเจ็บปวดอีกครั้งในขณะที่เขาคิดถึงเรื่องนี้ ‘ฉันยังแก้แค้นไม่สาสม ติดคุกแค่ไม่กี่ปีมันไม่พอ!’

เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วโทรออก “ฉันเอง ให้คนในเมืองเฉินจับตาดูเธอ ถ้ามีอะไรผิดปกติให้บอกฉันทันที”

‘ฉันจะไม่ยอมให้เธอหายไปจากสายตาของฉันอีก ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม’

‘เธอหวังว่าเราจะไม่ได้พบอีกแม้แต่ในนรก แต่ว่าฉันจะไม่ปล่อยให้เธอได้ในสิ่งที่เธอต้องการ!’

…

หลังจากออกจากบ้านของโจว เชียนหยุนแล้ว กวอ วิ่นหลี่ก็ขับรถไปส่งหลิง อี้หรานที่บ้านเช่า

ระหว่างทาง กวอ ซิ่นหลี่ถามว่า “อาหยันน้อยและครอบครัวจะย้ายไปเมืองจีจริง ๆ เหรอ?”

“ใช่” หลิง อี้หรานตอบ

“ผมคิดว่าผมจะไปเยี่ยมอาหยันน้อยได้บ่อยขึ้นในอนาคตเสียอีก” กวอ ซิ่นหลี่พูด เขารู้สึกชอบอาหยันน้อยมาก

“แค่เราอยู่คนละเมืองกัน ไม่ได้หมายความว่าเราจะไม่เจอกันอีกสักหน่อยนะคะ” หลิง อี้หรานพูด