พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 897

เย่ เหวินหมิงรู้สึกหายใจไม่ออกอีกครั้งเมื่อนึกถึงโจว เชียนหยุน

“ไม่!” เขาปฏิเสธโดยไม่คิด “การแต่งงานควรเป็นงานที่มีความสุข เพชรที่ดูเหมือนหยดน้ำตาฟังดูเป็นลางไม่ดี!”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น คง จื่ออินก็ไม่สามารถพูดอะไรได้อีก เธอเพียงพูดว่า “เอ่อ... ไปดูอย่างอื่นดีกว่าคะ เหวินหมิง คุณชอบแหวนแต่งงานแบบไหนคะ?”

“เดี๋ยวก็รู้ ทำไมเราไม่เลือกแหวนหลังจากประกาศวันแต่งงานแล้วล่ะ?” เย่ เหวินหมิงพูด

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ดวงตาของคง จื่ออินก็เต็มไปด้วยความผิดหวัง แต่เธอก็ยังสามารถยิ้มอย่างเข้าใจได้ เธอพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเราจะเลือกแหวนหลังจากประกาศวันแต่งงานกันนะคะ”

คง จื่ออินหยิบต่างหูเพชรอีกคู่หนึ่งออกมาก่อนออกจากร้านขายเครื่องประดับกับเย่ เหวินหมิง

“ผมขอให้คนขับรถไปส่งคุณแล้ว” เย่ เหวินหมิงบอก

“แล้วคุณล่ะคะ?” คง จื่ออินรู้สึกประหลาดใจ

“ผมมีเรื่องต้องจัดการนิดหน่อย ไว้ผมจะโทรหาคุณทีหลัง” เย่ เหวินหมิงพูด

คง จื่ออินทำได้เพียงพยักหน้า แต่เมื่อเธอก้าวเข้าไปในรถ เธอก็ถามอย่างประหม่าว่า “เหวินหมิง เรากำลังจะกำหนดวันแต่งงานของเราในวันนั้น... จริง ๆ ใช่ไหมคะ?”

“มีอะไรอีก? คุณไม่ได้บอกว่ามันเป็นวันมงคลเหรอ? ผู้หลักผู้ใหญ่วางแผนไว้แล้ว แน่นอนว่าเราจะประกาศมันในวันนั้น” เย่ เหวินหมิงพูด

‘ใช่ ผู้ใหญ่ในตระกูลของเรายืนยันแล้ว ฉันไม่มีอะไรต้องกังวล!’

‘ฉันจะแต่งงานกับเหวินหมิงและกลายจะเป็นนายหญิงของตระกูลเย่!’

คง จื่ออินยิ้มตอบอย่างอ่อนโยนและเข้าไปในรถ

‘วันแต่งงานถูกกำหนดไว้หกเดือนต่อมา ฉันจะได้ทุกอย่างที่ต้องการ... ในหกเดือน’