พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 923

เธอร้องเรียกชื่อเขาออกมาซ้ำแล้วซ้ำเล่า และเอาแต่บอกตัวเองซ้ำๆ ในใจว่า ‘เขาคืออี้ จิ่นหลี เขาคืออี้ จิ่นหลีเท่านั้น’

“ฉันคือจินสำหรับเธอ” เขาพูดขณะเหยียดแขนออกไปโอบรอบตัวเธอ

กลิ่นของเขาอบอวลอยู่รอบ ๆ เธอ ดวงตารูปอัลมอนด์ฉายให้ถึงแววของความเศร้าโศก

เขาไม่มีวันเป็นจินสำหรับเธอ จินของเธอจากไปแล้วตั้งแต่ที่เขาบอกเลิกเธอ!

...

ในห้องพักของโรงแรม เย่ เหวินหมิงพูดกับคง จื่ออินที่อยู่ปลายสายว่า “ได้ พรุ่งนี้ผมจะกลับไป ผมจะจัดการข่าวลือทั้งหมดบนอินเทอร์เน็ตเอง”

“เหวินหมิง ทำไหมคุณถึงออกไปโดยไม่ได้บอกอะไรฉันเลยล่ะคะ? ฉัน... ฉันไม่ได้โกรธคุณ แต่ฉันแค่อยากรู้เหตุผล” เสียงของคง จื่ออินฟังดูน่าสงสาร

“รอจนกว่าผมจะกลับไป” เย่ เหวินหมิงพูดขณะลูบหน้าผากของตัวเอง

เขาแทบจะไม่ได้นอนในช่วงสองวันที่ผ่านมา เมื่อไหร่ก็ตามที่เขาหลับตา ภาพในอดีตของเขากับ โจว เชียนหยุนก็โผล่เข้ามาในใจของเขาเสมอ

เขานึกถึงเสียงหัวเราะ น้ำตา ใบหน้าที่ร้องไห้ออกมาด้วยความยินดีเมื่อเธอตั้งท้องลูกของเขา และวิธีการที่เขาปฏิบัติต่อเธอในตอนนั้น

เขานึกถึงตอนที่เธอปฏิเสธที่จะให้กำเนิดลูกของเขาด้วยการเอาเศษแก้วแทงเข้าที่ท้องของเธอ

‘เด็กคนนั้น... เธอให้กำเนิดลูกชายในสายเลือดของฉัน’

‘เด็กที่หูพิการทางการได้ยิน!’

ย้อนกลับไปครั้งแรกที่เขาได้พบกับอาหยันน้อย เย่ เหวินหมิงรู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่ไม่สามารถอธิบายได้

ตอนนั้นเขาถามเด็กคนนั้นว่าเกิดอะไรขึ้น แต่อาหยันน้อยเพียงแค่จ้องมาที่เขาด้วยดวงตาที่คล้ายคลึงกับของเขา เขาใช้นิ้วชี้และพูดพึมพำว่า ‘อ๊า’