“คุณลุง!” อาหยันร้องออกมาด้วยความประหลาดใจ
เย่ เหวินหมิงก้าวไปข้างหน้าและลูบหัวเด็กน้อย
คุณนายโจวเดินออกมาหลังจากได้ยินเสียงดัง ทันทีที่เธอเห็นเย่ เหวินหมิง ใบหน้าของเธอก็เปลี่ยนเป็นซีดเผือด เธออยากจะรีบเดินไปข้างหน้าเพื่อคว้าหลานชายของเธอเอาไว้ แต่เธอไม่สามารถหยุดตัวสั่นจากการจ้องมองสายตาของเย่ เหวินหมิงได้
ชายผู้นี้ได้สร้างความเสียหายต่อตระกูลโจวมากเกินไป
ตอนที่ลูกสาวของเธอถูกจองจำอยู่ในคุก เธอไปขอร้องไม่ให้เขาไปขึ้นศาลเพื่อไปเป็นพยานต่อต้านหยุน แต่ความพยายามของเธอไม่เป็นผล ชายคนนั้นเพิ่งมองดูเธออย่างเย็นชาและพูดว่า “นี่คือสิ่งที่ตระกูลโจวต้องชดใช้ให้แก่ตระกูลเย่ และเธอต้องใช้ให้กับจื่ออิน! การจำคุกเพียงไม่กี่ปีนั้นยังน้อยเกินไปสำหรับเธอ”
โจว เชียนหยุนรู้ว่าแม่ของเธอกลัว เธอจึงกระโดดไปข้างหน้าและคว้ามือของคุณนายโจวไว้
คุณนายโจวสงบลงเล็กน้อย
“เย่ เหวินหมิง ออกไปคุยกันข้างนอกเถอะ” โจว เชียนหยุนพูด
เย่ เหวินหมิงเพียงยิ้มบาง ๆ “วันนี้ฉันไม่มาที่นี่เพราะเธอ” เขาพูดขณะนั่งลง และมองดูเด็กน้อยที่อยู่ข้างหน้าเขา “นามสกุลของเธอไม่ใช่โจว แต่เป็นเย่”
โจว เชียนหยุนตัวแข็งทื่อทันทีเมื่อเขาพูดแบบนั้น เธอเข้าใจได้ทันทีว่าเขามาที่นี่เพื่ออะไร!
‘ไม่! อย่า! อย่าพูดอะไรอีก!’
‘ถ้าอาหยันรู้...’
เธอรู้สึกร้อนใจจนอยากจะถอดเครื่องช่วยฟังของลูกชายออก เธอไม่อยากให้เขาได้ยินสิ่งที่เย่ เหวินหมิงจะพูดต่อไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย
มาอัพต่อไวๆน๊าา...
สงสารเชียนหยุนมาก แฟนเชี่ยจริง ๆ ช่วยคนรักใส่ร้ายจนต้องเข้าคุกตั้งสามปี ส่วนตัวมันก็นอนกกคนรักสบายใจ ไม่เชียร์ให้กลับไปอยู่ด้วยเลย ส่วนนางเอก ตอนที่อยู่กับพระเอกน่าจะรีบจัดการถอดเล็บแฟนเก่ากับนังห่าว มันทำอะไรไว้ก็เอาคืนให้หมด...
ชอบมากค่ะ ถ้าจะอ่านจนจบเหลืออีกกี่ตอนคะ ต้องจ่ายเท่าไหร่คะ...