‘เขาเคยรู้บ้างไหมว่าฉันไม่ได้รู้สึกเจ็บปวดที่ร่างกาย แต่ที่หัวใจต่างหาก’
‘ฉันได้แต่สงสัยว่าเมื่อไหร่ความเจ็บปวดนี้จะหายไปเสียที’
…
ทันทีที่รถยนต์คันหรูแล่นมาจอดที่ทางข้างของโรงพยาบาล อี้ จิ่นก็อุ้มหลิง อี้หรานเข้าไปข้างใน
เมื่อหลิง อี้หรานมาถึงโรงพยาบาล เธอก็พบว่ามีหมอรออยู่ที่ห้องวีไอพีเรียบร้อยแล้ว จากนั้นหมอก็เริ่มทำการตรวจร่างกายของเธอ
โชคดีที่มันเป็นอาการบาดเจ็บภายนอกเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ทำให้ไม่มีอะไรต้องกังวล และอาการบวมช้ำบนใบหน้าของเธอจะหายเป็นปกติภายในไม่กี่วัน
ทันทีที่เธอตรวจร่างกายเสร็จ เธอก็พบว่าชุดใหม่เอี่ยมถูกเตรียมไว้ให้เธออย่างเรียบร้อย
“เปลี่ยนเสื้อผ้าสิ” เขาพูด
“อืม” เธอตอบ เสื้อผ้าตัวเก่าของเธอถูกกระชากจนขาดตั้งแต่ไหล่ลงมา ทำให้เธอไม่สามารถใส่ชุดตัวเก่าได้
เธอเอื้อมมือไปหยิบชุด แต่ดูเหมือนว่าเขาไม่อยากจะส่งมันให้กับเธอ
เธอจ้องมองเขาด้วยความสงสัย
เขาเอ่ยขึ้นว่า “เธอยังบาดเจ็บอยู่ ถ้าเปลี่ยนเสื้อผ้าเองจะลำบากเปล่า ๆ”
‘เขาหมายความว่า…’ ใบหน้าของหลิง อี้หรานแดงก่ำ ใบหน้าที่บวมเป่งของเธอกลับดู ‘แดงยิ่งขึ้น’ ไปอีก
“เอ่อ… คุณขอให้พยาบาลมาช่วยฉันก็ได้หนิ” หลิง อี้หรานรีบโพล่งขึ้น ขณะนี้พวกเขายังอยู่ในห้องวีไอพี เพื่อรอลูกน้องไปรับยามาให้
“เขินหรือไง? ยังมีอะไรต้องอายอีก? ฉันก็เคยช่วยเธอเปลี่ยนเสื้อผ้ามาก่อนไม่ใช่เหรอ?” เขาถาม
‘นั่นมันเมื่อก่อน แต่ตอนนี้มันไม่เหมือนเดิม!’
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย
มาอัพต่อไวๆน๊าา...
สงสารเชียนหยุนมาก แฟนเชี่ยจริง ๆ ช่วยคนรักใส่ร้ายจนต้องเข้าคุกตั้งสามปี ส่วนตัวมันก็นอนกกคนรักสบายใจ ไม่เชียร์ให้กลับไปอยู่ด้วยเลย ส่วนนางเอก ตอนที่อยู่กับพระเอกน่าจะรีบจัดการถอดเล็บแฟนเก่ากับนังห่าว มันทำอะไรไว้ก็เอาคืนให้หมด...
ชอบมากค่ะ ถ้าจะอ่านจนจบเหลืออีกกี่ตอนคะ ต้องจ่ายเท่าไหร่คะ...