พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 932

ทันทีที่เขาเห็นแก้มที่บวมแดงของเธอ เขาก็รู้สึกหายใจลำบาก ราวกับมีบางอย่างมาปิดกั้นการหายใจของเขา

ตอนที่เขาเปิดประตูรถเข้าไป และเห็นว่าเธอถูกมัดด้วยเชือกพร้อมกับแก้มสองข้างที่บวมแดง เขาอยากจะฆ่าเจ้าพวกนั้นจนแทบบ้า

คนที่เขาหวงแหนและอยากปกป้องกลับได้รับอันตราย!

หลิง อี้หรานกัดริมฝีปากแน่น และไม่เผยเสียงร้องออกมา เธอเคยชินกับความอดทน เพราะแม้ว่าเธอจะร้องไห้ แต่มันก็ไม่เคยช่วยอะไรให้ดีขึ้น!

อี้ จิ่นหลีไม่พูดอะไรต่อ เพียงทายาที่เตรียมมาลงบนลำคอของเธอ

นอกจากบาดแผลบนใบหน้าแล้ว เธอยังเจ็บช้ำจากบาดแผลที่ถูกเตะอีกหลายครั้ง

“ฉันทำเองได้” เธอพูด

“เธอทายาบนหลังตัวเองได้เหรอ?” เขาบอก

“แต่…”

“ถ้าเธอรู้สึกอึดอัด งั้นฉันจะหลับตาทายาให้เธอ เพราะยังไงหมอก็เขียนตำแหน่งอาการบาดเจ็บของเธอคร่าว ๆ มาแล้ว” อี้ จิ่นหลีบอก

หลิง อี้หรานตกใจกับคำพูดของเขา แต่กว่าเธอจะรู้ตัว เขาก็เดินไปด้านของเธอแล้วหลับตาลง และเอื้อมมือไปทายาให้เธอ

“อ๊ะ!” เธอส่งเสียงออกมาอย่างกะทันหัน จากนั้นเขาจึงพูดว่า “อย่าขยับ ถ้าเธอขยับ ฉันจะหาตำแหน่งบาดแผลไม่เจอ”

เธอจึงชะงักในทันที

เพียงเสี้ยววินาที เธอก็สัมผัสได้ถึงปลายนิ้วบนหลังของเธอ

เขาสัมผัสได้ตรงจุดกับบริเวณที่เธอรู้สึกปวด ยาที่หมอจ่ายให้มานั้นมีส่วนผสมของใบมิ้นท์ ทำให้เธอรู้สึกถึงอาการออกร้อนบนแผ่นหลัง